Feiten en meningen

Bijna iedereen heeft een mening, en slechts weinig mensen komen met feiten.
Een opinie kan heel interessant zijn. Verschillende ideeën vergroten onze horizon. Over voeding, kinderen, gezondheid, werk.

Veel mensen zeggen na wat hun opvoeders hen hebben verteld, zonder zelf op onderzoek te gaan. Ik kan het hen niet eens kwalijk nemen.
Wat betekent vrijheid voor ons?
Kunnen zeggen wat we vinden? Maar is dat onze eigen mening, of die van een groep, autoriteit of religie?
Sommige mensen zijn zo bespeeld, dat ze feiten en logica gaan wantrouwen.
Zodra je begint over E-nummers of suiker, roepen ze: “Zo kan ik niets meer eten!”
Naar mijn ervaring kun je nog genoeg eten.
Zelf vind ik pure voeding veel lekkerder. Zoals het in de natuur voorkomt.

Veel mensen laten zich leiden door hun gevoel, zonder door te hebben waar dat gevoel vandaan komt.
We worden boos op kinderen, zonder de oorzaak van hun gedrag te achterhalen.
We reageren vanuit een weerstand, oude pijn.
Iemand die bijvoorbeeld weinig persoonlijke aandacht kreeg, zal moeite hebben om echt naar zijn kind te luisteren en kijken. Niet uit desinteresse, maar omdat hij dit niet heeft geleerd.
Een ouder kan boos worden op een kind, omdat hij niet luistert.
Misschien werd de opvoeder vaak zelf niet gehoord, gezien en begrepen.

We nemen iets algauw voor waar aan, zonder eigen onderzoek. Daar heb ik me zelf ook schuldig aan gemaakt.
We geloven deskundigen op hun woord. ‘Wat weet ik ervan.’
Vaak is het ook comfort. Ons veilige wereldje kan uiteenvallen, als we algemene waarheden in twijfel moeten trekken.
Op school leren ze dat er maar één antwoord goed is.
Van zichzelf willen kinderen graag leren. Door iets te doen en door vragen te stellen en op onderzoek uit te gaan.
Nu zijn er wel positieve ontwikkelingen. Mensen worden wakker, gaan voor zichzelf denken en voelen en gaan zelf op onderzoek uit.

Dat mensen overtuigingen hebben, is niet erg.
Wat gevaarlijk kan zijn, is dat mensen hun mening als feit presenteren.
Niet alleen leken, maar ook deskundigen en zelfs wetenschappers hebben daar geen moeite mee.
Lees maar eens een willekeurig stuk over autisme. Een hoop veronderstellingen, zonder bewijs.
Op basis van een mening doet men uitspraken over de psychische belasting voor het gezin en de toekomst van een kind.
Ook over de oorzaak van autisme wordt gespeculeerd. Onderzoeken en wetenswaardigheden spreken elkaar tegen.

Veel mensen zijn zozeer vervreemd van de natuur en van hun kern, dat ze in een schijnwerkelijkheid leven, een soort Matrix-achtige 3D wereld. Bij het bereiken van een hoger bewustzijn kun je roerige tijden meemaken. Sommigen omschrijven het als een emotionele achtbaan. Niets lijkt meer vanzelfsprekend, de hele werkelijkheid verandert. Alles zul je met andere ogen zien en met andere oren horen.
Je gaat door een fase die onomkeerbaar lijkt.
Wat je meemaakt en de kwantumsprong van bewustzijn kunnen zelfs je karakter en DNA veranderen.
De meesten van ons zijn geconditioneerd door opvoeding en programmering. Het bewustzijn is verontreinigd door media, indoctrinatie, toevoegingen aan eten. Geen wonder dat het ontwakingsproces gepaard gaat met allerlei symptomen en bijwerkingen. Het ego kan vaak geen verandering velen en in het lichaam zitten nog allerlei blokkades en oud zeer, welke botsen met de hogere frequenties van energie.
Toch is deze turbulente overgang niet alleen kommer en kwel. Het is een innerlijke, kleurrijke en levendige reis die als een spontane meditatie ervaren kan worden.

De vijf fases van ontwaken volgens Johan Oldenkamp (Pateo):
Dit proces komt overeen met een rouwperiode.
Ontkenning.
Boosheid.
Desoriëntatie en onderzoeken.
Depressie en berusting.
Acceptatie en overgave. Het leven zien zoals het werkelijk is.

De fases zijn niet per definitie gebonden aan een volgorde.
Fase 1, waarin pakweg de meeste mensen verkeren. Hun bewustzijn wil er niet aan dat er misschien wat aan de hand is in de wereld. Het komt hen niet uit. Sommigen beseffen ergens wel wat er niet klopt, alleen blijven ze dit bedekken uit eigenbelang of omdat het te confronterend is. Ze besteden hun tijd en energie liever aan zaken die volstrekt nutteloos zijn vanuit de werkelijke zin van ons bestaan.
‘Zalig zijn de onwetenden’. Zij worden ten slotte niet gehinderd door kennis en kunnen gedachteloos in de pas blijven lopen. Deze slaapwandelaars beschouwen enigszins wakkere mensen algauw als complotdenkers of utopisten. Ook onverschilligheid en het ontkennen van de eigen behoeften is een belangrijk kenmerk van deze fase.

Fase 2. De tegenstrijdigheden worden te groot. Je kunt er niet langer meer omheen wat er speelt. Je vertrouwen is geschaad. Dit besef maakt meestal veel woede en verontwaardiging los. Het voorgelogen zijn door de media, scholen, ‘gezondheids’zorg, hulpverlening.
Deze fase kan kort en fel zijn, wanneer je je niet vereenzelvigt met je woede. Het is zaak je gevoelens te erkennen, zonder je erdoor te laten leiden.
Mensen die blijven hangen in deze fase zijn geneigd tot het verspreiden van paniekerige berichten, vooral binnen de alternatieve media. Veel mensen lopen als een boog om hen heen. Berichten van deze ‘wakkere’ mensen zijn vaak nog deprimerender dan het ‘gewone’ journaal.

Fase 3. Je bent zoekende. De woede is bekoeld en je beseft dat je het reguliere aanbod niet meer kunt vertrouwen. Wat heeft de wereld nog meer te bieden?
Veel mensen in deze gedesoriënteerde toestand zijn als pasgeboren kuikens: Het eerste wat ze zien, beschouwen ze als een ‘moeder.’ Alleen vinden ze wel wat ze nodig hebben en wat hen verder helpt om ‘op te groeien’?
Veel aan alternatieve zorg en informatie komt van mensen die ook in deze fase zitten, of nog in de voorgaande. Inzichten die een beetje kloppen voor hun gevoel, nemen ze meteen aan als hun waarheid en vervolgens bieden ze dit aan als ‘de oplossing’. Ook in de alternatieve wereld komt onbedoeld veel misleiding voor.
Dwaallichten hebben ook een functie, ze helpen je herinneren hoe belangrijk het is om je eigen waarheid te vinden (nadat je hebt ontdekt dat deze goeroe je niet verder brengt). Alternatieve media en hulpverlening is zeker nuttig, omdat ze de wereld en problemen vanuit een andere invalshoek belichten. Steeds verder dalen we af in onze zoektocht, die ons weinig brengt waar we echt iets aan hebben. Na het tevergeefs zoeken naar verlossing, ontdekken we, dat we alleen op eigen kracht onze waarheid kunnen vinden.

Fase 4. Verreweg de moeilijkste fase om door te komen, zeker als je niet begrijpt wat eraan scheelt. Niets lijkt zin te hebben of biedt verlichting. Het systeem biedt ons geen oplossing en ook de ‘wakkere’ wereld kan de schade niet repareren. De huidige maatschappij is failliet. Wat we hebben opgebouwd binnen deze maatschappij is eveneens waardeloos geworden.
‘Heb ik hier zo hard voor gewerkt/gestudeerd?’ kun je denken.
Veel mensen blijven hangen in deze desillusie en geven het op. Het hart is in hun schoenen gezonken.
Zelf heb ik ook veel geleden onder depressieve buien, het gevoel dat niets zin heeft. Eerst weet ik het aan mijn zwakke persoonlijkheid. Nu weet ik dat het een fase is. Dit heeft veel lucht en duidelijkheid gegeven.
Wanneer anderen (uit de derde fase) hun oplossing aanreiken, kunnen we cynisch of arrogant reageren. Niets helpt ten slotte.
We bewijzen ons een slechte dienst door onze toevlucht te zoeken in afleiding of bewustzijnsveranderende middelen.
Wanneer we onze angsten, wanhoop en moedeloosheid onder ogen zien en doorleven, kan de depressie oplossen. De confrontatie met onszelf aangaan. Zelfs onze angst voor de dood kunnen we zo vrij eenvoudig overwinnen als we beseffen dat het bestaan meer is dan dit tijdelijke, fysieke leven.
Wanneer je nog veel waarde hecht aan een carrière, aan status of erkenning, heb je weinig kans om je angsten en depressie op te laten lossen.

Fase 5. Wanneer onze angsten en depressies zijn opgelost, belanden we in de laatste fase. We aanvaarden het leven zoals het in werkelijkheid is, zonder waardeoordeel of overtuigingen. We komen los van herinneringen die ons in het hier en nu parten spelen.
In spirituele stromingen, noemt men dit ook wel ‘verlichting’.
Inderdaad wordt het leven lichter. Minder donker en minder zwaar. Je ziet je eigen leven, kwaliteiten en rol onder ogen en accepteert je verantwoordelijkheid. Je geeft je leven zelf vorm, in plaats van je het slachtoffer te voelen van machthebbers. Je gaat je eigen weg.
Er zijn maar weinig mensen die in deze fase terechtkomen, omdat de meesten mentaal min of meer gehandicapt zijn. Dit is geen oordeel maar waarneming.
Hoe ga je om met mensen uit eerdere fases. Je bent misschien geneigd om te zeggen dat hun werkelijkheid niet klopt. Toch heeft een ieder recht op een eigen werkelijkheid. In plaats van hen op andere gedachten proberen te brengen, kun je hen informatie voorschotelen. Stapels boeken om te lezen, artikels, websites. Wanneer ze ontdekken dat ze zo niet verder komen, zijn ze klaar voor de volgende fase.
Samen praten over angsten, zorgen en de innerlijke strijd, kan lucht geven en iemand in staat stellen om de donkere wolk te laten oplossen.
Verlichting kun je ook wel zien als heelheid. Je ontdekt de essentie van het bestaan.

Bij mij verspringt het nog regelmatig, zoals het leven zelf ook up’s en down’s kent. Toch zijn er steeds meer en langere momenten van werkelijk in het moment verkeren, zonder waardeoordeel, zonder frustraties en angsten. Dat geeft mij werkelijk lucht, ruimte en mogelijkheden. Ook lijkt het leven boeiender, kleurrijker en meer de moeite waard naarmate ik er minder voorwaarden aan stel.
Even voel ik me verbonden met alles om me heen en ervaar ik licht en liefde. Haat, teleurstelling en rancune verlaten me stukje bij beetje.
Velen blijven in een van de eerdere fases. Het gros van de mensen leeft in volkomen ontkenning en onbewustheid van wat er aan de hand is. Geen oordeel, maar een vaststelling.
Acceptatie van het leven zoals het is, hoeft niet te betekenen: alleen maar waarnemen en niets meer ondernemen. In het moment leven betekent deelnemen, actief zijn, actie en reactie. In beweging zijn.
Dicht bij mijn kern blijven houdt voor mij concreet in:
Regelmatig de natuur in, puur natuur eten, mijn stem laten horen als iets me aan het hart gaat en in gezelschap verkeren van mensen die veel voor me betekenen.

Bronnen.

www.marilse-eerkens.nl/hoe-leer-je-een-kind-omgaan-met-emoties-begin-bij-jezelf/

www.pateo.nl/Dutch/reacties_nieuwsbrief040.htm

www.echtwell.nl/waarheid-of-overtuiging/