Lichtpuntje

Op Internet kwam ik Lichtpuntje tegen.
Meteen was ik benieuwd. Het gaat over onderwerpen die me nauw aan het hart liggen: huiselijk geweld, machtsmisbruik en leugens door jeugdzorg.

De moeder (en auteur) is geboren met een zeldzaam syndroom.
Met vier jaar spreekt ze de eerste woordjes.Haar ouders staan achter haar en ook met haar oma heeft ze een goede band.
Vanuit school krijgt ze de verkeerde begeleiding, alsof ze achterlijk is.Ze zit op een school voor zeer moeilijk lerende kinderen, waar ze te weinig uitdaging krijgt.
Met steun van haar ouders en eigen doorzettingsvermogen, lijkt ze toch een normaal leven op te kunnen bouwen, met een stageplek, werk en een flatje.

Totdat ze haar vriend ontmoet.
Aanvankelijk was hij lief en charmant. Hij sloofde zich uit in de keuken en gaf haar aandacht. Het was erg gezellig.
Later beginnen de leugens. Haar vriend gaat steeds meer op haar zak teren en brengt haar in de schulden.
Toch wil ze hem een kans geven. Ze krijgen een dochter.
De vader vond de zorg voor een baby te zwaar en keek nauwelijks naar haar om. Het kindje tobde ook met haar gezondheid.
De vader werd ook steeds gewelddadiger en dominanter.
Toch blijft de moeder hem steeds een kans geven.
Moeder raakt voor de tweede keer zwanger.
Vader wil het weg laten halen.
De oudste dochter wil daar niets van weten. Ze is dolblij met een broertje of zusje.
De moeder voelt het ook zo.Het wordt weer een dochter.

Wanneer de moeder eindelijk uit die relatie kan stappen en een zwarte periode achter haar denkt te kunnen laten, krijgt ze de kinderbescherming en de William Schrikker Groep achter zich aan.
Hoewel de melding aanvankelijk over het geweld van vader ging, zijn de hulpverleners op zijn hand.
De vader kijkt nog steeds niet naar de jongste dochter om, maar eist wel een omgangsregeling.
De kleine meid komt dan met een poepluier thuis.
De voogd lijkt eerst mee te denken. Al snel worden haar bedoelingen voelbaar.
In de tussentijd krijgt de moeder een nieuwe relatie, met een betrouwbare, aardige man die haar steunt en die een veilige haven biedt.

Er volgt een rapport vol leugens en vooroordelen.
De moeder zou zwakbegaafd zijn. Haar handicap wordt tegen haar gebruikt. Terwijl er met haar verstand niets mis is en zij haar best doet om er voor haar kinderen te zijn. Ze houdt van haar dochters en doet alles om hen een goede jeugd te geven.
Ook zou ze te snel in een nieuwe relatie zijn gedoken.
Er wordt een ondertoezichtstelling uitgesproken.

Na veel touwtrekken wordt de oudste dochter tegen haar wil uit huis gehaald. Ze heeft zelfs met de Kinderombudsman aan de telefoon gezeten.
Eenmaal in de kerkers van jeugdzorg, gaat ze achteruit. Ze komt dof en gevoelloos over. Ze wordt tegen haar moeder opgezet en reageert onverschillig tijdens een bezoek. Ze wil zich soms niet eens laten zien.
Als de WSG ook de jongste dochter (haar lichtpuntje) uit het gezin wil trekken, besluiten ze te vluchten naar het buitenland.

Met dit boek hoopt de auteur haar kinderen uit het web van de WSG te kunnen bevrijden.

Het verhaal boeit van het begin tot het eind.
Minpuntjes zijn de soms gebrekkige zinnen en de taalfoutjes. Ook had ik de kinderen beter willen leren kennen. Ze blijven op de achtergrond.
Toch hoop ik dat dit boek bekendheid krijgt. Het geeft veel zicht op de gevolgen van een gewelddadige relatie en vooral op hoe de Kinderbescherming en de William Schrikker Groep met gezinnen omgaat.

Lichtpuntje.
Uitgeverij: Mijn bestseller.

www.facebook.com/pages/Lichtpuntje/625829424104097?fref=ts
www.mijnbestseller.nl/shop/index.php/epub-lichtpuntje-24493-www-mijnbestseller-nl.html

 

This entry was posted in Actueel, Boeken, Getuigenis, jeugdzorg, Kinderen, School, Verwerking ervaringen kindertijd and tagged , , , , , , , . Bookmark the permalink.

Comments are closed.