Door Sarah Morton, auteur van onder andere: Afwijkend en toch zo gewoon, Wat je niet verteld is… en Ziek van angst.
In ‘Bekijk ze eens als mensen‘ geeft de auteur zijn visie weer op psychische klachten en sociale problemen.De titel zegt al veel.
Na zijn burn-out werd Rob Derksen wakker en stond hij stil bij wat hij echt wilde en wat belangrijk voor hem was. Hij is zich gaan toeleggen op het helpen van mensen die vast zijn gelopen of met andere problemen kampen. Hij coach mensen in zelf-ontwikkeling, bewustwording en traumaverwerking.
Volgens de auteur heeft ieder mens een gave, vitale en autonome ziel. Door trauma’s, angsten en oordelen door de opvoeders en omgeving, raakt die ziel bedekt.
Wat wij in onze kinderjaren meemaken, bepaalt grotendeels hoe we in het leven staan, met andere mensen omgaan en welk levenspad we bewandelen.
Af en toe kom ik kromme zinnen tegen, als: ‘Elk kind heeft een aantal basisbehoeften nodig, wil het in balans kunnen opgroeien.’Een behoefte en iets nodig hebben, betekent hetzelfde.
Naarmate ik verder lees, lopen ze zinnen beter.
Zelf groeide Rob Derksen op in een streng gelovig gezin. Er was geen ruimte voor een eigen mening, de vader maakte ideeën die niet in zijn straatje pasten, belachelijk. Ook de moeder kon niet echt liefde tonen.
Om te overleven ging ‘kleine Robbie’ druk gedrag vertonen. Hij kon niet stilzitten. Altijd was hij aan het dansen, zingen, bewegen en sporten. Dat was zijn lust en zijn leven. Naar buiten toe was hij vrolijk, van binnen voelde hij zich eenzaam en ongelukkig. Ook met zijn voorkeur voor jongens en mannen kon hij geen kant op thuis. Buiten de deur had hij intieme afspraakjes. Daarin hoopte hij liefde en verbondenheid te vinden, die hij thuis zo miste.
Over zijn jeugd is hij heel open en eerlijk en dat vind ik ook de mooiste stukken uit het boek. Ik kan het meevoelen alsof ik er zelf bij was. Het greep me af en toe bij de keel.Volgens de auteur heeft het gezin waarin hij opgroeide hem achteraf de beste groeikansen en levenslessen meegegeven. Ook kan hij zich steeds meer leuke momenten herinneren.
De schrijver maakt duidelijk onderscheid tussen wie iemand in wezen is en zijn gedrag en klachten, waar in de psychiatrie mensen etiketten opgeplakt krijgen en niet meer weten wie ze zijn.
Wanneer je jezelf en het verleden aangaat en de emoties van toen kunt verwerken, kun je steeds dichter bij jeZelf komen en bij je roeping.
Je kunt weer vanuit je hart leven in plaats van uit je hoofd.
Ook jongeren die overlast (herrie of rommel) veroorzaken, hebben anderen nodig die hen zien als mens. Het gedrag kun je afwijzen, zolang je de jongeren zelf accepteert en openstaat voor wie ze zijn.
Het onderscheid tussen gedrag en wie iemand is, trekt de auteur ver door. Ook degenen die iemand mishandeld of verkracht hebben, zijn diep van binnen een zuivere kern. Ook zij zijn kind geweest.
De auteur legt uit dat hij deze daden afkeurt en hij begrijpt ook dat het voor veel mensen niet te doen is, de dader als mens te zien.
Bij mij komt dan de vraag op in hoeverre de agressor het slachtoffer als mens zag.
Veel thema’s komen uitgebreid aan bod, van verslaving, depressie, burn-out, geweld, seksueel misbruik, tot het verwerken van de kindertijd, de zin van het leven en een reis van de ziel.
Ook beschrijft hij de rol van de psychiatrie, jeugdzorg en politie in de maatschappij. Naast de schaduwkanten zichtbaar maken, wijst de auteur ook op manieren om een positieve wending te geven aan ons leven en aan psychische problemen.
Al met al een heftig verslag.
Een boek dat niet zou mogen ontbreken in de collectie van hulpverleners, ouders en anderen die te maken hebben met deze thema’s.
Bekijk ze eens als mensen.
Auteur: Rob Derksen.
ISBN: 9789081649810
Comments are closed.