Al langer houdt het me bezig, de toestanden in de vee-industrie.
Wat is een ‘plofkip’? Deze kippen zijn in de loop der jaren zo doorgefokt, dat ze in zes weken tijd van een donzig kuikentje, uitgroeien tot een homp vlees van twee kilogram. Ook krijgen ze groeihormonen. Hun bewegingsruimte bestaat uit een vierkante meter per twintig dieren. Met hun gezondheid en welzijn is het slecht gesteld. Door de onnatuurlijke groei kampen deze hennen met gezondheidsproblemen. De longen, het hart en de gewrichten kunnen het niet bijbenen. Kippen zakken hijgend door hun poten. Er blijft stront aan de veren plakken, omdat ze hun leven lang in hun poep moeten lopen. De dieren krijgen zweren en wonden. De stal wordt pas schoongemaakt als de kippen naar de slacht zijn.Preventief krijgen dieren antibiotica, waardoor steeds meer bacteriën immuun worden. Het gaat alleen maar om winst maken, met zo weinig mogelijk tijd en moeite.Deze dieren hebben ook gevoel en een bewustzijn. Als ik die dieren zie, ben ik blij dat ik sinds december 2012 geen vlees meer eet.
Waar heeft een kip die maar zes weken leeft, een sterk hart voor nodig?, zullen mensen misschien denken. Een dier met een zwak hart heeft minder conditie, dus minder bewegingsvrijheid en levensvreugde. Zou er een link zijn met hart- en vaatziekten, overgewicht en ademhalingsproblemen bij mensen? Wij en onze kinderen krijgen dit zieke vlees binnen.
Dieren uit de vee-industrie hebben nauwelijks bewegingsruimte. Door verveling en stress gaan ze elkaar bijten of pikken. Kippen plukken zichzelf kaal. De snavels van deze kippen worden zonder verdoving gekort. Met achttien weken is een kuiken volwassen. Toch gaan vleeskuikens met zes weken naar het slachthuis. Het zijn nog kinderen.De vangst gaat er zo hardhandig aan toe dat er jaarlijks miljoenen kuikens hun vleugels of poten breken. Ook deze gewonde dieren moeten mee op transport.
Wat voor goeds kan een ziek en ellendig diertje ons brengen? Weinig. De stress, angst en het lijden van de kip, komt bij ons terecht. Vele mensen leven in angst en stress, zonder te weten waarom. We ‘pikken’ elkaar de ogen uit. Voor onze psychische problemen, heeft de farmaceutische industrie wel weer een ‘oplossing.’ Zelf zijn we ook ‘melkkoeien’ van de voedsel-industrie.
Wat je eet, ben je zelf! Ons voedsel bevat bouwstoffen en energie voor ins lichaam. Mensen uit mijn kennissenkring, die veel vlees eten en het onzin vinden om geld uit te geven aan biologisch eten, hebben vrijwel allen overgewicht. Door hoe de maatschappij in elkaar zit en door slinkse marketing, zijn we steeds meer en ongezonder gaan eten. Zou de plofkip een oorzaak zijn voor het ontstaan van de ‘plofmens’? Kinderen raken steeds vroeger in de puberteit. Sommigen al met zes jaar! Zouden de groeihormomen in het vlees er iets mee te maken kunnen hebben?
Zelf heb ik aanleg om dik te worden, ben 1.60 m lang en weeg rond de vijftig kilo. Ik prop me niet vol. Zoveel mogelijk kies ik voor voedende maaltijden, met veel groenten of fruit. Ik respecteer wat mijn lichaam nodig heeft en ben zuinig met suiker. Af en toe snoep ik iets. In plaats van mezelf van alles te ontzeggen, ga ik na: ‘Wil ik dit vanuit mijn hart?’ Zo ja, dan geniet ik ervan, met echte aandacht. Dan ben ik ook langer voldaan.
Een kennis die een paar jaar geleden besloot om geen vlees meer te eten, is stukken afgevallen zonder er verder iets voor te hoeven doen of te laten.
Als kind en tiener at ik gewoon wat de pot schafte, zonder er verder bij stil te staan. Mijn ouders waren gescheiden. Gingen mijn broertje en ik bij mijn vader logeren, hadden we met zijn drieën een kilo kippenvleugeltjes. Het was altijd feest, niemand stond nog stil bij het leven dat de dieren achter de rug hadden. Intussen hebben we een heel ontwakingsproces doorgemaakt. Mijn vader kweekt pompoenen en andere gewassen in zijn tuin. Zelf eet ik veel biologisch en ben bezig om een volkstuintje te starten.
Ja, veel mensen hebben geen geld voor biologisch eten, hoor ik al. Toch zijn er veel andere zaken om op te besparen, zoals sigaretten en andere genotsmiddelen. Meestal is het een kwestie van prioriteiten.Door vers en natuurlijk te eten, besparen we ook op medicijnen en doktersbezoeken.
Ook de intentie bepaalt wat voedsel voor of tegen ons doet. Niet alleen wat we eten, maar ook hoe ons voedsel is opgegroeid, bepaalt de uitkomst. Gewassen die op hun eigen manier en tempo, in de zon konden groeien, geven ons hun vitaliteit mee. Een biologische kip doet er tweemaal zo lang over om haar ‘marktgewicht’ te bereiken als een goedkope kip. Ze heeft in de buitenlucht kunnen rondscharrelen, met beschutting van bomen en struiken. Ze heeft een mooi leven, waarin het natuurlijk, soorteigen gedrag kan uiten en de omgeving kan onderzoeken. Het voedsel is natuurlijker en afwisselender. Alleen als een dier ziek wordt, krijgt het antibiotica. Over het algemeen zijn deze kippen sterker en gezonder dan hun soortgenoten.Ook het vlees is van betere kwaliteit.We hebben er veel minder van nodig om voldaan te zijn.
Zelf heb ik meer overzicht en mijn geest lijkt helderder, nu ik vegetarisch eet. Ik hoef me niet meer af te sluiten voor de pijn en stress van deze dieren. Ik kom niets te kort, integendeel. Er zijn heerlijke, complete en originele gerechten, zoals lasagne met spinazie en kaas, maaltijdsoepen, Oosterse gerechten en salades.Ook is het beter voor het milieu. Voor een kilo vlees is er een veelvoud aan gewassen nodig. Er worden regenwouden platgelegd voor plantages om vee mee te voeden.
Mijn wens is een autonome voedselvoorziening. Eten uit eigen omgeving en zoveel mogelijk zelf telen. Biodiversiteit. Niet meer afhankelijk zijn van de voedselindustrie. Eerlijk eten en zelf klaargemaakt. Leven met de natuur in plaats van haar onderwerpen en uitbuiten. Niet alleen zal Moeder Aarde hier blij mee zijn, ook onze samenleving kan gezonder, creatiever en meer ontspannen worden. Ook met dieren zullen we anders om moeten gaan. Zij zijn onze bondgenoot. We kunnen met hen samenwerken, in plaats van hen tot slaaf te maken. Zo houden familieleden van mij kippen in de tuin en eten ze geregeld verse eieren. Een andere weg in slaan, begint met bewustzijn. Van de voedingsindustrie hoeven we niet veel te verwachten. Wij kunnen zelf het verschil maken dat we in de wereld willen zien.
Enkele suggesties om betaalbaar biologisch te eten:
– Groente en fruit van het seizoen kopen.
– Etenswaren rechtstreeks bij de boer inkopen.
– Koken en eten met aandacht. Zo eet je minder en geniet je meer. Ook wordt het beter opgenomen in het lichaam.
– Zelf groente en fruit kweken.
– Ook eigen kruiden telen, spaart geld en het is vers.
– Stoppen met eten als je genoeg hebt, bespaart op de sportschool.
– De fiets pakken of gaan wandelen, als het even kan. Dat bespaart op openbaar vervoer of benzine.
–Minder vlees eten. Van het geld dat je bespaart kun je diervriendelijker vlees kopen.
Bronnen:
www.ahealthylife.nl/75-tips-om-betaalbaar-biologisch-te-eten/
www.wakkerdier.nl/vee-industrie/vleeskuikens
www.argusoog.org/meisjes-vanaf-6-jaar-in-puberteit-door-vervuiling/
Comments are closed.