De auteur (1987) hekelt in haar lijvige betoog de liefdeloosheid waarmee kinderen worden opgevoed. Vanaf de baarmoeder tot ver in de schoolleeftijd pleit zij voor een natuurlijker aanpak niet gehinderd door wat gangbaar is of wat de deskundigen voorschrijven of wat de maatschappij verlangt. Deze thema’s komen in de eerste drie delen aan bod.
In deel vier geeft zij suggesties hoe je zo gezond en gelukkig mogelijk kunt leven en in deel vijf schetst zij een beeld van hoe een harmonieuze samenleving eruit zou kunnen zien en wat je daar zelf aan kunt bijdragen. De auteur die een vorm van autisme heeft en daar twee boeken over heeft geschreven, geeft blijk van een diep inzicht in oorzaken van vreemd gedrag en put in haar voorbeelden ook uit eigen ervaring. Afgezien van een aantal redactionele fouten is de tekst toegankelijk hoewel de veelheid aan informatie soms wat opsommerig wordt. Tot slot een nawoord waarin de auteur haar pessimistische kijk op het opvoedingsklimaat in de huidige samenleving enigszins relativeert, een literatuurlijst en bronvermelding. Volle bladspiegel, kleine letter.
S. Roest-Mouissie
Pingback: No More Turning Away | uvrm