2 oktober 2012
Deze week werd een boek aangeboden aan PvdG om er een recensie over te schrijven:
Wat je niet verteld is…
Het oerdikke boek, bestaat uit 5 delen en bevat vele paragrafen en hoofdstukken en ligt in de schappen van de Pedagogiek en Onderwijskunde.
Bronnen als o.a. Alice Miller, Selma Freiberg, De Hoogste Tijd, Bewust Ouderschap en Natuurlijk Ouderschap werden ter inspiratie geraadpleegd.
Paragrafen beslaan uiteenlopende onderwerpen van kunst- en borstvoeding, tot de holocaust, kindonvriendelijke situaties, speelgoed en massamedia, weerbaarheid, gevoelens van liefde en oververhitting, tot aan de rol van de deskundige tijdens de geboorte en de impact van het verliezen van een kind. Te veel om zomaar samen te vatten of op te noemen. Het is een ware kunst om zoveel onder woorden te brengen.
Sarah Morton,
de jonge schrijfster van dit werk, ontworstelt zich uit de te beschermende en neerdrukkende zorg, die haar in het hokje Autisme gevangen zette. Ooit hoopt ze zelf het wonder van geboorte te mogen meemaken. Als elke moeder zich zo grondig zou voorbereiden, dan zou er vermoedelijk meer vrede in de westerse wereld zijn. Ware het niet, dat we allemaal, links om of rechtsom te maken hebben met maatschappelijke structuren die ons niet zelden in een richting pressen waar we niet altijd mee in stemmen. Dat zijn ethische dilemma’s die Morton allen, onder onze ogen, overweegt.
…Maar wat als een overheid ons oplegt om een andere koers te varen, dan het ideaal wat wij zelf nastreven? Wat doet dat met onszelf, wat betekent het voor het kind waar je zielsveel van houdt? Zoals Sarah ook af en toe vergelijkingen trekt naar de vee-industrie; Wat als je levende have, op last van de overheid zomaar ‘preventief geruimd’ wordt? Dat zijn vragen die Morton wellicht in een volgend boek aan de orde brengt.
Auteur: Sarah Morton ISBN: 978-90-815775-0-2 Uitgeverij: DeNieSa Bronlink: partijvoordegezondheid.webklik.nl/page/uit-het-nieuws-geplukt 2 oktober 2012