Door Iwanjka Geerdink, auteur ´Diagnose Levensklem´ en
´Novaglobe´ en initiator Deniesa.
Na het lezen van Sarah´s boek kwam het lied van de Scorpions, Wind
of Change heel dichtbij…
“…Take me to the magic of the momentOn a glory night
Where the children of tomorrow share their dreams
With you and me” …
The world is closing in
Did you ever think
That we could be so close, like brothers
The future’s in the air
I can feel it everywhere
Blowing with the wind of change…”
De Maya´s hebben over de sluier van de illusie die verdwijnt in
2012. Ervin Laszlo heeft het over de Quantum leap upwards. Ik schrijf
in het Novaglobe boek over een compleet ander -m.n. economisch-
systeem. En Sarah schrijft over kinderen.
“Kinderen van Moeder Aarde“, van Thea Beckman passeert ook mijn
geestesoog.
“Mensen die Sarah kennen
weten dat zij over een levenswijsheid beschikt waar menig zestigjarige
alleen maar van kan dromen. Maar dat zij ook de downside van onze
samenleving heeft meegemaakt. De strijd kent om zin te geven aan het
leven.
Ik heb zelf een dochter van vier. Zij heeft met haar komst een dreun
gegeven aan mijn leven. Niet bewust. Maar zonder haar komst was ik
niet het pad ingeslagen dat ik nu ingeslagen ben. Zij heeft mede
gemaakt dat ik niet meer werk, kan werken, in het bankwezen. Dat ik de
waanzin van alledag zie, van gestreste ouders, gestreste kinderen die
vol met Ritalin gepropt worden. Een dolgedraaid systeem. Ontaarde
moeders. Ontaarde mensen.
Een andere lied schiet te binnen ´Mother and Child reunion´, van
Paul Simon… “The Mother and Child reunion is only a moment away…”.
Ik hoop dat het waar is. Dat we het natuurlijke verbond tussen
moeder en kind gaan aanvaarden. Een verbond dat niet te meten valt in
chemische stofjes, of valt te rationaliseren. Wat de wetenschap om die
reden niet kan meten, en dus niet ziet en daarom moeder-kind dynamiek
probeert probeert te verklaren vanuit ander dimensies. En de plank
wellicht behoorlijk mis slaat.
Vanuit het boeddhisme is een mooi credo naar het westen gewaaid…
dat kinderen onze grootste leermeesters zijn. Inmiddels weet, zie ik
dat ik de strijd met mijn dochter heb, om op tijd op school te komen,
haar eten naar binnen te krijgen of haar naar bed te krijgen, dat in
90% van de gevallen deze ´strijd´ een symptoom is van een
waanzinnige maatschappij. Alleen kan ik die nu niet even 1-2-3
veranderen. Wel kan ik doordat ik nu inzie waar het vandaan komt (denk
ik) mijn eigen frustratie _en_ die van haar een betere plek geven.
Kan de frustratie beter laten gaan. Wij zijn aan elkaar aan het
trekken, en het ´systeem´ is de lachende derde. Zij heeft gelijk en
ik heb gelijk. Zij is onschuldig en ik ben onschuldig. En toch
ontstaat er een conflict. Zo gaat dat in deze maatschappij. Te vaak.
Je bewust worden van je eigen (dis)harmonie, je eigen trauma´s, je
eigenaardigheden, dat is een terugkerend thema in haar boek. Als je
zelf nog niet goed ´gestemd´ bent, kun je moeilijk samen met je kind
een mooi geluid vormen, en als je niet ziet waar bepaalde gevoelens
vandaan komen, kan dat heel ernstige consequenties hebben voor ouder
en kind… Er wordt heel veel gesproken over bewustzijn, maar maar
weinigen geven er een praktische invulling aan. Sarah wel.
Ik denk dat kinderen massaal ons deze les aan het laten zien zijn,
maar dat we deze nog maar nauwelijks zien, of kunnen zien. Omdat de
boodschap te groot is te bevatten: Alles ´moet´ op de kop. Doen we
dat niet, dan gaan we niet in de quantum leap upwards, maar downwards.
2012, en euro die aan het instorten is, aardbevingen,
milieurampen, haar boek had niet op een beter moment kunnen komen.
Heel knap weeft Sarah spiritualiteit van ´hoog niveau´ (collectief
bewustzijn, eenheidsgedachte, connectie met moeder Aarde, etc.) aan
hele praktisch zaken als hoe je ervoor kunt zorgen dat je kind
prettiger eet. Minder druk is. Dat je meer plezier hebt met je
kinderen. En niet het minst belangrijk: hoe we onze maatschappij
kunnen omvormen naar een nieuwere, veel fijnere samenleving.
En Sarah verweeft ook bijvoorbeeld de essentie van de Zeitgeist
Moving Forward film. Hoe winstbejag, een ziek economisch systeem ons
langzaam naar de afgrond duwt, zich ingevreten heeft in kinderlevens
en onze omgang met kinderen. Time to change.
Eén kritische noot is dat ik als ouder af en toe frons en denk “Joh,
Sarah, wacht maar tot jij kinderen hebt…”. Maar gelijkertijd is dit
haar direct vergeven vanwege het feit hoe knap zij zich met het
emotiewezen van kinderen weet te verbinden. Op dit punt kan ik
eenieder aanraden om ook ´Destructieve Emoties´ (en hoe deze te
genezen) van Daniel Goleman te lezen.
In haar nawoord steekt Sarah overigens de hand in eigen boezem, spreekt haar eigen kinderwens uit, en de terughoudenheid dat zij het ook niet perfect zal doen. En dat
haar kinderen haar nog bijzondere dingen zullen leren…
Soms denk ik wel eens dat de kosmos het zo gemaakt heeft dat er twee
mensen nodig zijn om 1 kind te maken, om hen te leren harmonisch met
elkaar om te gaan. En zinnig. Maar ook met het kind. Drie-eenheid.
Waarbij de behoeftes van alle betrokkenen maximaal ingevuld worden.
Onze huidige sociale en economische modellen staan daar denk ik haaks
op. En pas als onze kinderen een zinnige habitat kunnen bieden, hebben
we de sleutel voor een mooiere wereld in handen. Maar dat lukt weer
pas als we totaal eerlijk naar ons zelf durven te kijken. Alle
gevoelens, gedachten, wensen er mogen zijn. En inzien dat ‘schuld’ en
’taboe’ onzin begrippen zijn. En dat er een veel mooiere wereld
haalbaar is. Sarah’s boek neemt je mee op die tocht…
Al met al zie ik dit boek als een basisboek voor De Nieuwe
Samenleving, en zal het zodoende ook opnemen in reeks ´De Nieuwe
Samenleving´ (dit betreffen boeken die op deelgebieden ingaan op
analyse van de huidige samenleving en een potentieel herontwerp’). Zie
evt www.deniesa.nl [1]
De doelgroep van het boek is eigenlijk iedereen… van jong
volwassenen / kinderen tot de oude van dagen (ook aan de laatste groep
mensen doet Sarah een handreiking). Voor ouders zeer interessant, maar
ook voor niet-ouders. En uiteraard voor iedereen die met kinderen (en
ouders) te maken heeft: scholen, pedagogie, GGZ etc.
Sarah, dank voor het delen!
Iwanjka
PS: Ik schrijf Sarah een feedbackmail… ik begin met Het boek is
uit. _”Hulde, hulde, hulde. Geen idee of het een bestseller wordt,
maar het gaat in ieder geval de wereld veranderen. Ik heb vandaag mijn
dochter al mee laten helpen bij het eten maken, en ik heb haar niet
eerder zo zien eten, met zo weinig gedoe. En zij had heel toevallig
takjes in haar tas gedaan, daarvan hebben we een cadeautje voor mama
gemaakt, gecombineerd met oude touwtjes en slingertjes die ik her en
der opraap en verzamel… Haar eerste tipi.”
_De eerste verandering
door het boek is daar…