Al maandenlang kom ik niet toe aan belangrijke doelen, hoewel ik toch veel vrije tijd heb.Vaak kom ik niet aan de zaken die echt belangrijk voor me zijn. Steeds liet ik me afleiden door allerlei berichtjes en leuke wetenswaardigheden. Vaak kreeg ik een tsunami van informatie over me heen. Ik moest het anders gaan doen. Vandaar heb ik onder andere besloten om mijn meldingen voor Facebook uit te zetten. Ik zou ook mijn account op kunnen geven. Nu kan ik alles gewoon nog lezen en zien, maar ben ik er zelf de baas over.
De angst om iets te missen of om er niet bij te horen, maakt mensen gespannen en soms zelfs ziek. Ze komen niet toe aan zaken die echt belangrijk voor hen zijn.
Zo zie ik regelmatig ouders die hun kinderen links laten liggen en naar een schermpje staren.
Mensen willen 24 uur per dag bereikbaar zijn.
Nu mobiele telefoons ook internet hebben, is het aantal prikkels en verleidingen helemaal uit de hand gelopen. Mensen hebben geen moment rust meer.
De concentratieboog wordt steeds korter. Door de afleidingen die overal opduiken, kunnen mensen moeilijk ergens in opgaan en zich echt ergens in verdiepen. Ze hebben teveel aan hun hoofd.
Steeds moeten schakelen, maakt de taak oppervlakkiger. Je komt nooit echt ‘in het verhaal.’
Er blijft minder tijd over voor gesprekken of wandelen in de natuur. Jongeren kunnen zich minder goed op hun huiswerk concentreren.
Mensen onthouden minder (ze kunnen alles met een paar muisklikken opzoeken) en grasduinen naar voorgekookte berichten.
Ik heb dagen dat ik nergens aan toe kom, terwijl er niets bijzonders aan de hand is.
Mijn e-mailbox zit vol.
Steeds vaker vroeg ik me af waarom ik kostbare tijd besteedde aan allerlei nieuwsberichten, die me uiteindelijk niet verder brachten.
Ja, het is interessant en vermakelijk, maar het maakt geen blijvende indruk.
Verloren tijd dus.
Slechts af en toe zit er een juweeltje tussen, dat me raakt.
Zoals junkfood nauwelijks waardevolle voedingsstoffen bevat, bevatten oppervlakkige berichten nauwelijks ‘voeding’ voor de geest. Zo ook met oppervlakkige contacten. Het is niet meer dan afleiding en tijdverdrijf. Vragen die soms pijnlijk kunnen zijn, als: Wat is de zin van het leven en wat kom ik hier doen?, kunnen zo omzeild worden.
Zijn mensen bang voor de kracht van liefde, of voor diepgaande vriendschappen? Velen ruilen goede relaties en hun verstandelijke vermogens in voor vermaak. Anderen missen gewoon het inzicht om tot de essentie door te dringen.
Voor mij is het duidelijk dat de meeste berichten, zowel uit de reguliere als de alternatieve hoek, ons afleiden van de essentie van het leven.
Ook paniekerige berichten komen meestal van mensen die (onbewust) van de waarheid hebben afgezien. Ze laten zich meeslepen door angst en wantrouwen.
Uiteraard is er veel mis in de wereld, maar ik probeer me niet mee laten te slepen door negatieve gedachten. Wat soms heel moeilijk is.
Ik probeer sterk te blijven en in het hier en nu te blijven.
Ook hier bedenk ik voor mezelf: Welke zaken raken me persoonlijk? Kan ik het verhaal begrijpen, of kan ik alleen afgaan op wat anderen erover zeggen? Waar kan ik iets aan doen of mensen bewust maken?
Zo heb ik besloten om diepgang te verkiezen boven ‘van alles op de hoogte’ willen zijn.
Nog steeds kom ik op Internet, maar ik ga op zoek naar berichten die me verder brengen in het leven, in plaats van me alleen vermaken.
Zodat ik me weer een paar uur achter elkaar op één taak kan concentreren en echt het gevoel heb iets te creëren en vorm te geven. Dat is voldoening.
Wie een goed onderbouwd stuk wil schrijven, zal voor zichzelf moeten denken. Vergelijk het met het verschil tussen een zelfbereide maaltijd, of een kant-en-klare hap.
Op zoek gaan naar eerlijke voeding of eerlijke informatie kost tijd en inzicht, maar het geeft ook voldoening en energie.
We zijn wat we consumeren. Dat geldt zowel voor voedsel als informatie.
Als ik beter wil leren schrijven, ‘moet’ ik boeken lezen die me persoonlijk raken, een sterke inhoud hebben en die mooi geschreven zijn. Als ik matige boeken lees, kan mijn eigen stijl en inhoud onbedoeld achteruit gaan.
Aan een ieder de keus om een fijnproever te worden of gemaks(informatie)voedsel tot zich te nemen.
In geduld en vertrouwen beweeg ik me naar mijn doelen.
Comments are closed.