Ongeleefde levens

Wat als…
Het leven net even anders was gelopen.
Als ik naar een goede school had mogen gaan en had kunnen studeren, misschien was ik dan hoogleraar geworden, of journalist.

Ons niet gelopen spoor voelt vaak net zo realistisch of zelfs echter dan het leven dat we hebben geleid.

Virtuoos

We hebben de neiging om ongeduldig te worden als we niet snel resultaat bereiken en de werkelijkheid zich niet snel genoeg voegt naar het droomleven dat we voor ogen hebben.
Zo verbeeld ik me vaak dat ik virtuoos gitaar kan spelen, waar het in werkelijkheid vele uren, weken, maanden en zelfs jaren van oefenen en toewijding vergt om zo’n niveau te bereiken.
Ik ben pas op mijn 28ste begonnen met gitaar spelen.
Stel dat ik mijn interesse voor muziek maken al had ontplooid toen ik zes was, de meest leerbare leeftijd. Hoe had mijn leven er dan uitgezien?

Parallelle levens

Die parallelle levens zijn ook deel van wie je bent en kunnen je bestaan extra glans en betekenis geven.
Als je erbij stil staat, is het duizelingwekkend. Hoe een kleine keuze, zoals links – of rechts afslaan, wel of niet stoppen voor een kop koffie, een andere wending gaan geven aan je leven.
Je kunt op straat je toekomstige partner tegenkomen.
Elke dag zijn er mensen die we ontmoeten of juist niet.
Soms ontmoet je mensen die het pad hebben gelopen dat jij zelf had willen lopen.

Spiegel van Neregeb

Hoe minder gelukkig en tevreden je bent, hoe schrijnender het gemis van ons schaduwleven kan aanvoelen.
Het is als de Spiegel van Neregeb, uit de Harry Potter boeken. Een spiegel die iedereen die erin kijkt laat zien wat hij het liefste wenst.
Harry Potter sluipt soms stiekem weg en neemt plaats voor de spiegel.
Dan ziet hij zijn ouders naast hem staan, die hij zich niet meer kan herinneren. Ze lachen naar hem, houden van hem en leggen steunend een hand op zijn schouder.
Het is professor Perkamentus die hem zachtjes wegleidt van de spiegel. Hij vertelt Harry dat hij mensen heeft zien wegkwijnen voor de spiegel.

In het echte leven hebben we soms ook een ‘professor Perkamentus’ nodig die ons wegleidt van de spiegel van Neregeb. Die ons vertelt dat het goed is om er af en toe troost te zoeken, maar dat het niet ten koste moet gaan van ons echte leven.

Verdergaan met ons leven

Juist overleden geliefden kunnen ons soms aanmoedigen om verder te gaan met ons leven.
Zo droomde mijn zusje over haar overleden opa: hij zei haar om door te gaan met pianospelen. Dat beloofde ze.
Vroeger gaf hij haar pianoles, maar toen zij elf was, stierf hij aan kanker.
Tijdens de uitvaart heeft zij een klassiek nummer gespeeld voor hem, dat ze vroeger samen hadden gecomponeerd.

Symfonie

Het leven bestaat niet uit één spoor. Het is als een symfonie, waarbij de geluiden van je niet geleefde levens op de achtergrond te horen zijn.
We hoeven ze niet te verdringen, te ontkennen. We kunnen er iets mee doen.
Onze droomlevens zeggen ons vaak wat we diep in ons hart verlangen en wat we nodig hebben om gelukkig te zijn.
Ook al verloopt het leven niet zoals we hadden verwacht of gewenst, vaak kunnen we toch op een andere manier invulling geven aan onze dromen.
Ik ben dan geen professor geworden, maar ik ben vrij om artikelen te schrijven waarin ik mijn inzichten deel over zaken die me aan het hart gaan.
Pas heb ik me ingeschreven voor een cursus Engels, om verder te werken aan mijn ontwikkeling en om mijn boeken en artikelen te kunnen vertalen, zodat ik mezelf ook internationaal neer kan zetten.
Ik hoef mezelf geen obstakels op te werpen, zoals eerst een bachelor of master moeten behalen, maar kan uitgaan van wat er nu is en me vanaf daar verder ontwikkelen.
Een pittige opleiding kan ik ook nog gaan doen, ik sluit niks uit.

Ik zal waarschijnlijk geen virtuoos worden, maar ik kan toch mooie muziek leren maken. Hoewel ik me niet kan meten met de grote muzikanten, kan ik me door hen laten inspireren.
Dat betekent meer dan enkel fantaseren. Je verbindt je met een bepaalde groep mensen, met een bepaalde kwaliteit.

Waar ik voor bedoeld ben

Overigens voel ik mijn eigen te lopen pad steeds duidelijker worden. Steeds helderder zie ik voor me wat ik wil met mijn leven en waar ik voor bedoeld ben.
Deze elementen zijn: schrijven (niet heel verrassend), lezingen geven, met kinderen werken en met muziek bezig te zijn.
Ik heb besloten dat ik 80% van mijn ‘werktijd’ hier aan wil besteden. Dat brengt mij het dichtst bij een leven waarvoor ik gemaakt ben.
Natuurlijk valt er nog van alles te ontdekken en allerlei blokkades op te heffen, maar dit besef is een goed begin.

Levensvragen: wat is belangrijk voor je?

Dagdromen vertellen je vaak wat belangrijk is voor je.
Hoe voorkom je het gevoel dat het leven aan je voorbij is gegaan?
Er zijn duizenden mogelijke manieren van leven. Je kunt nooit alles doen in één leven.
Voor zulke levensvragen heb ik geen pasklaar antwoord, alleen enkele suggesties.
Beweeg je naar een manier van leven die bij je past. Doe hetgeen dat belangrijk voor je is.
Schrap ‘verplichtingen’ welke niet echt verplicht zijn, zoals zaken die van je verwacht worden, maar die niet noodzakelijk zijn, bijvoorbeeld op elke verjaardag van iedere kennis aanwezig zijn.

Social media lijkt voor sommigen wel een part-time baan.
Het beperken van de uren die je doorbrengt achter een scherm, kan je vele uren per week vrije tijd opleveren.
Tijd die je kunt gebruiken voor het leren van een nieuwe taal, het bespelen van een instrument, mediteren, een boek lezen. Welke wensen en dromen je ook maar hebt.
Een uur minder achter een scherm per dag, betekent dat er per jaar 365 uren vrijkomen. Dat zijn ruim 45 volledige werkdagen!
Veel mensen brengen de avonden door met Net-flix. Dat kan zeker zorgen voor ontspanning en plezier, maar hoeveel vrije tijd zou er vrijkomen als je vier dagen per week de televisie uit laat?
Als je gemiddeld twee uur per dag buist, levert deze besparing acht uur vrije tijd op per week. Dus een hele werkdag per week!
Door alleen te kijken wat je echt niet wil missen, kun je vele uren vrijmaken voor andere zaken.

Hoe komt het bijvoorbeeld dat mijn vader 40 uur per week werkt en ook nog tijd heeft voor zijn kinderen, zijn vrienden en voor het maken van muziek en om te werken aan zijn persoonlijke ontwikkeling?

Het maakt natuurlijk wel uit of je enkel You Tube aanzet voor afleiding, of bijvoorbeeld om een symfonie te beluisteren die je echt raakt, of online lessen te volgen, of een geleide meditatie te doen.
Het is om het even wat, als het jou maar verder helpt op weg naar een vervullend leven.

Zo raak ik steeds weer geïnspireerd bij het luisteren van een orkest voor anime muziek. (Joe Hisaishi, Studio Ghibli 25, Years Concert). Collectief zoiets moois creëren en dragen, dat raakt me. Al was ik er zelf niet bij, deze momenten zijn bijna tastbaar.

Eerste stap

Wat een vervullend leven is, is voor iedereen verschillend.
Doe vooral hetgeen waar je echt van houdt. Welke dromen je ook hebt, ga ermee aan de slag.
Zeg niet te snel dat het toch niet realistisch is. Het hoeft niet meteen de natuurwetten de tarten, maar we hoeven onszelf ook niet onnodig nederig of middelmatig te houden. Je leeft dit leven maar één keer. Alle reden om die tijd niet zomaar aan je voorbij te laten gaan.
Zet gewoon een eerste stap, en dan nog een en nog een.

Samenspel

We hoeven niet alles alleen te doen. We zouden elkaar wat vaker kunnen vertellen over onze parallelle levens. Samen kijken in de spiegel van Neregeb en elkaar vertellen wat je daar ziet.
Niet met spijt. Hooguit nostalgie.
Het kan mensen dichter bij elkaar brengen, als ze elkaar vertellen wat er in hen leeft. We kunnen elkaar stimuleren om toch een draai te geven aan onze ‘vervlogen’ dromen.
En laten we vooral ook kijken waar we blij mee zijn en ons leven vieren.
Want wij zijn het zelf die onze parallelle levens mogelijk maken.

Orkest voor anime, naar aanleiding van het 25 jarige bestaat van Studio Ghibli.
(Joe Hisaishi Studio Ghibli 25 Years Concert) in Budokan
https://www.youtube.com/watch?v=Gpr_ISfWFsk