Beste Lea,
Ik ben de beheerder van de website www.zielenknijper.nl en ik las zojuist je meest recente publicatie over ADHD. Wat ik mij afvroeg is wat je precies bedoelt met “met ADHD“?
Ik vind het zo vreemd om over ‘overdiagnosticeren’ te praten terwijl in feite een enkele diagnose al niet te verantwoorden is. Bewijs voor een ziekte is er helemaal niet. Er worden in de media soms wel hersenscans getoond maar bij de kinderen individueel kan niets worden aangetoond. Er zijn bijvoorbeeld ook geleerden die spreken van bedrog of fraude (om een letterlijk citaat te nemen: een travestie van de wetenschap).
Je kunt mensen erg gemakkelijk dingen wijsmaken en zeker een klein kind van 5 jaar oud die mogelijk door omstandigheden al in een onstabiele situatie verkeert. Daarbij komt nog het stigma dat via media publicaties wordt gepropageerd (zie bijvoorbeeld dit artikel in Scientific American van 4 april). Kinderen “met ADHD” zouden sneller crimineel worden, sneller roken, of sneller dakloos en verslaafd worden. Er wordt een beeld geschapen van een “ander ras” waartoe het kind behoort als het de diagnose heeft, en er worden allerlei maatschappelijke problemen aan verbonden. Ik vind de basis waarop dat gebeurt onzinnig. Niet alleen is er geen enkel objectief bewijs voor de claims maar ook de theoretische basis deugt totaal niet.
Men gaat er namelijk bij de suggestieve claims vanuit dat het gedrag van een mens het gevolg is van biochemische processen in de hersenen en genen, wat niet kan om het eenvoudige gegeven dat het fysieke niet aan de basis van zichzelf kan staan.
Natuurlijk kan ik niet oordelen of bij de kinderen sprake is van ernstige problemen en in welke hoedanigheid, maar wat ik wel zeker weet is dat objectief bewijs voor een eenduidige ziekte bij de kinderen ontbreekt en dat de problemen bij mensen individueel totaal uiteen kunnen lopen. Sommige mensen zeggen overtuigd te zijn dat ze helemaal niet ziek zijn en dat de medicijnen ze beperken, of dat ze juist veel voordeel hebben door hoe ze van nature zijn, anderen spreken van de meest verschrikkelijke problemen in hun hoofd, of in hun leven, of beide of ze stellen niet echt persoonlijke problemen te hebben maar vooral omstandige problemen zoals “achterblijvende schoolprestaties” e.d. door gebrek aan concentratievermogen of problemen gerelateerd aan gedrag.
Maar allemaal geloven ze dat ze dezelfde ziekte hebben, omdat een arts ze dat heeft wijsgemaakt.
Het voelt als een groot onrecht want ik kan 100 redenen bedenken waarom het schadelijk is voor de kinderen of de mensheid om kinderen een ziekte-religie aan te leren en ik weet zo goed als geen reden te bedenken waarom het goed is voor de mensheid (of waarom het goed bedoeld kan zijn). De problemen verhelpen leidt tot essentiële vernieuwing in het leven, en het schept kansen en potentieel en is natuurlijk ook het beste voor de kinderen.
Als een dieet of goede opvoeding de problemen (die per kind uniek kunnen zijn) verhelpt, zodat het kind niet de rest van zijn leven een ‘ziekte’ moet leven en zware hersenmedicatie hoeft te slikken, dan is dat het beste voor het kind.
Ik hoop dat je me zou willen aangeven hoe je “met ADHD” precies bedoelt, en of je (of de PvdA) gelooft dat ADHD een echte ziekte is en zo ja, op welke basis je (of jullie) daarvan overtuigd bent.
Met vriendelijke groet,
Arjan Dokelaar
p.s. ik vind je werk erg goed en moedig!
Comments are closed.