Geachte politie Oss en woordvoerder voor jeugdzorg.
Bij het bekijken van het filmpje waarin een jongetje Hans (6 jaar) uit huis werd gehaald, kreeg ik kippenvel.
Hans was in tranen en mocht niet bij zijn moeder.
Herhaaldelijk riep hij: “Ik wil bij mama blijven.”
“Het is in Hans zijn eigen belang”, zei een agent.
Hij spreekt namens de gezinsvoogd en heeft daarmee van de waarheid af gezien. Of heeft hij zelf deze situatie onderzocht?
Hans kwam voor zijn belangen op. De agent gaf de moeder (Irme) de schuld dat Hans overstuur was en raakte geïrriteerd naar Hans toe.
Maar voor zowel de moeder en het kind was het een overval. Hoe rustig zou u blijven als u of uw kind onverwachts uit huis wordt gehaald?
Volgens een ooggetuige werd de jongen ‘gillend en spartelend’ weggedragen door een agent. ‘Iets dat ik niet snel zal vergeten.’
Op deze manier handelen past niet in een beschaving en is zeker niet ‘veilig’ in de beleving van het kind. Hans wordt opgesloten in een schijnwerkelijkheid en wacht iedere dag totdat hij naar huis mag.
In tijden van de ‘apartheid’ werden Aboriginalkinderen op bijna dezelfde wijze bij hun familie weggerukt.Zij werden ondergebracht in een soort opvoedkampen, vergelijkbaar met de huidige jeugdzorginstellingen.
www.nl.wikipedia.org/wiki/Rabbit-Proof_Fence
www.nl.wikipedia.org/wiki/Gestolen_generaties
De uitspraak van de kinderrechter is niet meer dan een formaliteit. Met een telefoontje of een fax kan een jeugdzorgwerker toestemming krijgen om een kind van zijn familie te scheiden.
De rechter kent het gezin niet en gaat af op de ‘informatie’ van jeugdzorg.
De moeder en Hans zijn niet gehoord tijdens de zaak. Het is achter hun rug om gebeurd.
Een paar dagen later had Irme haar zoon een kwartier aan de telefoon. Ze zei hem onder andere dat hij sterk moest zijn en zij wilde dat hij gelukkig is.
Hij huilde: “Ik kan niet sterk zijn mama. Ik wil bij jou zijn, dit hou ik niet vol.”
Van de vader weet ik te weinig om over hem te oordelen. Dit verhaal moet grondig onderzocht worden, door een onafhankelijk iemand (dus niet in opdracht van jeugdzorg). Wel heb ik kunnen zien (in een 15 minuten durende opname) dat Hans (in het omgangshuis) smeekte om naar huis te gaan en zich aan zijn moeder vastklampte. De moeder zat in een spagaat tussen wat Hans wilde en haar door jeugdzorg opgelegde taak. Zij probeerde de jongen te kalmeren en hem over te halen toch naar zijn vader te gaan. Zij moest haar kind afdragen, maar de medewerkers namen hem niet over. Ze moest het zelf regelen en kreeg de schuld dat Hans alles bij elkaar schreeuwde.
Misschien heeft ze het onhandig aangepakt, maar dat kan de uithuisplaatsing niet rechtvaardigen.
De medewerkster zei tegen Hans “Wat was er afgesproken Hans, weet je dat nog”, zonder interesse voor wat hij voelt en wil en zonder een veilige situatie te creëren.
Waarom moest hij gescheiden worden van zijn moeder? Als zij erbij kon blijven, had hij zich al veiliger gevoeld.
De moeder gaf ook aan dat hij er de vorige dag al zo aan toe was, haar heeft geschopt en met zijn hoofd tegen de muur bonkte.
Er was ook een filmpje te zien dat ze onderweg in de auto zaten en Hans aangaf dat hij zijn vader niet wil zien en bang voor hem is, al probeert zijn moeder hem gerust te stellen dat het allemaal goed komt.
www.112misdaad.nl/video-moeder-van-hansje-zegt-na-rechtszaak-hansje-komt-volgende-week-naar-huis/
Op 26 juni was de uitspraak van de rechter, die volgens de moeder Irme geweldig verlopen is. Hans zou na een week thuiskomen. Ondertussen wordt hij nog steeds gevangen gehouden.
Ook was jeugdzorg eerder van mening dat de moeder het prima deed en ze nergens voor hoefde te vrezen. Ze zouden haar Hans heus niet weghalen.
www.jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2014/05/omgangfrustratie-het-nieuwe-stokpaardje.html
Uit alles wat ik heb gezien en gelezen, blijkt dat Hans zich zeer thuis voelt bij zijn moeder en ze een sterke band hebben. Er straalt veel liefde af van de foto’s die ik heb gezien. Hans ziet er gezond uit. Tot zover ik kan nagaan werd hij goed verzorgd en deed (en doet!) zijn moeder alles om hem een goede jeugd te geven.
Kinderen zijn vaak wijzer dan volwassenen denken. Laat Hans zijn waar hij wil zijn. Willen jullie daadwerkelijk inhoud geven aan de wens om kinderen te beschermen, is Hans weer met zijn moeder herenigen de eerste stap, dus de uithuisplaatsing ongedaan maken.
Met beleefde groet,
Sarah Morton
www.camilleri.nl/2014/06/rauwe-beelden-van-uithuisplaatsing-kind/
39 Responses to Geef Hans zijn leven terug!
Comments are closed.