Geachte politie Oss en woordvoerder voor jeugdzorg.
Bij het bekijken van het filmpje waarin een jongetje Hans (6 jaar) uit huis werd gehaald, kreeg ik kippenvel.
Hans was in tranen en mocht niet bij zijn moeder.
Herhaaldelijk riep hij: “Ik wil bij mama blijven.”
“Het is in Hans zijn eigen belang”, zei een agent.
Hij spreekt namens de gezinsvoogd en heeft daarmee van de waarheid af gezien. Of heeft hij zelf deze situatie onderzocht?
Hans kwam voor zijn belangen op. De agent gaf de moeder (Irme) de schuld dat Hans overstuur was en raakte geïrriteerd naar Hans toe.
Maar voor zowel de moeder en het kind was het een overval. Hoe rustig zou u blijven als u of uw kind onverwachts uit huis wordt gehaald?
Volgens een ooggetuige werd de jongen ‘gillend en spartelend’ weggedragen door een agent. ‘Iets dat ik niet snel zal vergeten.’
Op deze manier handelen past niet in een beschaving en is zeker niet ‘veilig’ in de beleving van het kind. Hans wordt opgesloten in een schijnwerkelijkheid en wacht iedere dag totdat hij naar huis mag.
In tijden van de ‘apartheid’ werden Aboriginalkinderen op bijna dezelfde wijze bij hun familie weggerukt.Zij werden ondergebracht in een soort opvoedkampen, vergelijkbaar met de huidige jeugdzorginstellingen.
www.nl.wikipedia.org/wiki/Rabbit-Proof_Fence
www.nl.wikipedia.org/wiki/Gestolen_generaties
De uitspraak van de kinderrechter is niet meer dan een formaliteit. Met een telefoontje of een fax kan een jeugdzorgwerker toestemming krijgen om een kind van zijn familie te scheiden.
De rechter kent het gezin niet en gaat af op de ‘informatie’ van jeugdzorg.
De moeder en Hans zijn niet gehoord tijdens de zaak. Het is achter hun rug om gebeurd.
Een paar dagen later had Irme haar zoon een kwartier aan de telefoon. Ze zei hem onder andere dat hij sterk moest zijn en zij wilde dat hij gelukkig is.
Hij huilde: “Ik kan niet sterk zijn mama. Ik wil bij jou zijn, dit hou ik niet vol.”
Van de vader weet ik te weinig om over hem te oordelen. Dit verhaal moet grondig onderzocht worden, door een onafhankelijk iemand (dus niet in opdracht van jeugdzorg). Wel heb ik kunnen zien (in een 15 minuten durende opname) dat Hans (in het omgangshuis) smeekte om naar huis te gaan en zich aan zijn moeder vastklampte. De moeder zat in een spagaat tussen wat Hans wilde en haar door jeugdzorg opgelegde taak. Zij probeerde de jongen te kalmeren en hem over te halen toch naar zijn vader te gaan. Zij moest haar kind afdragen, maar de medewerkers namen hem niet over. Ze moest het zelf regelen en kreeg de schuld dat Hans alles bij elkaar schreeuwde.
Misschien heeft ze het onhandig aangepakt, maar dat kan de uithuisplaatsing niet rechtvaardigen.
De medewerkster zei tegen Hans “Wat was er afgesproken Hans, weet je dat nog”, zonder interesse voor wat hij voelt en wil en zonder een veilige situatie te creëren.
Waarom moest hij gescheiden worden van zijn moeder? Als zij erbij kon blijven, had hij zich al veiliger gevoeld.
De moeder gaf ook aan dat hij er de vorige dag al zo aan toe was, haar heeft geschopt en met zijn hoofd tegen de muur bonkte.
Er was ook een filmpje te zien dat ze onderweg in de auto zaten en Hans aangaf dat hij zijn vader niet wil zien en bang voor hem is, al probeert zijn moeder hem gerust te stellen dat het allemaal goed komt.
www.112misdaad.nl/video-moeder-van-hansje-zegt-na-rechtszaak-hansje-komt-volgende-week-naar-huis/
Op 26 juni was de uitspraak van de rechter, die volgens de moeder Irme geweldig verlopen is. Hans zou na een week thuiskomen. Ondertussen wordt hij nog steeds gevangen gehouden.
Ook was jeugdzorg eerder van mening dat de moeder het prima deed en ze nergens voor hoefde te vrezen. Ze zouden haar Hans heus niet weghalen.
www.jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2014/05/omgangfrustratie-het-nieuwe-stokpaardje.html
Uit alles wat ik heb gezien en gelezen, blijkt dat Hans zich zeer thuis voelt bij zijn moeder en ze een sterke band hebben. Er straalt veel liefde af van de foto’s die ik heb gezien. Hans ziet er gezond uit. Tot zover ik kan nagaan werd hij goed verzorgd en deed (en doet!) zijn moeder alles om hem een goede jeugd te geven.
Kinderen zijn vaak wijzer dan volwassenen denken. Laat Hans zijn waar hij wil zijn. Willen jullie daadwerkelijk inhoud geven aan de wens om kinderen te beschermen, is Hans weer met zijn moeder herenigen de eerste stap, dus de uithuisplaatsing ongedaan maken.
Met beleefde groet,
Sarah Morton
www.camilleri.nl/2014/06/rauwe-beelden-van-uithuisplaatsing-kind/
Hi Sarah – sorry voor de vertraging maar heb het
momenteel razend druk. Je wil Irme op haar woord geloven en dat is je goed recht
maar ik raad je aan om je toch wat beter in de materie te verdiepen. Heb je de
uitspraken gelezen? Dat is toch niet allemaal verzonnen en gelogen?
Natuurlijk bepaal ik niet wat mogelijk is maar als het
een keus is tussen een huiselijke omgeving (pleeggezin) of een instelling, zou
jij dan ook niet de voorkeur geven aan het pleeggezin? Ik heb het over de
situatie zoals die nu is.
En hoe weet je dat Hans niks gevraagd is? Hoe klein
kinderen ook zijn, ze weten wat een “needy parent” wil horen dus zou maar niet
te veel afgaan op wat Irme je vertelt.
Je plaatste een stuk van Sven Snijer. Sven is nog niet
zo lang geleden afgehaakt. Ik stel voor dat je contact met hem opneemt als
onderdeel van gedegen research.
Annegien
Citaat Hoe jeugdzorg zijn valse gelijk wil halen
“Rust en stabiliteit’
Jeugdzorg komt net als in veel andere zaken ook in dit geval niet verder dan een doorgekookte formulering van ‘rust en stabiliteit’, terwijl de situatie waarin Hans zich nu bevindt hem juist heeft gedestabiliseerd, omdat hij uit zijn veilige omgeving is weggehaald waar hij het goed had. ‘Rust en stabiliteit’ zijn net als het ‘belang van het kind vaag en oncontroleerbaar. Er wordt een soort ‘hospitalisering’ mee bedoeld, een aanpassing aan een schema, een opgelegde structuur waar het kind zich bij neerlegt, wat geen enkel inzicht biedt in de diepere lagen van de psyche van het kind. Het kan wel doodongelukkig zijn, maar het past zich na verloop van tijd aan en dat noemt men dan ‘stabiel’. Er is voor veel kinderen in instellingen vaak helemaal geen (adequate) behandeling voor trauma, enkel ‘structuur’ wat als een behandeling beschouwd wordt, maar wat dat niet is.
Hans had al een gestructureerd leven thuis, dus dat hoeft hij ergens anders niet te leren. Er kan thuis gewerkt worden aan traumabehandeling in zijn eigen veilige omgeving, gesteund door zijn moeder, met programma’s zoals ‘Signs of Safety’ die de veiligheid waarborgen. Moeder is bereid aan alles mee te werken, zolang de jongen maar niet aan zijn lot wordt overgelaten in een omgeving waar hij niet past en waardoor hij verder wordt beschadigd. Het voortdurend vertragen van het tempo door jeugdzorg lijkt alles behalve in het belang van het kind te zijn. De zinloze onderzoeken waar ze hem nu weer aan willen onderwerpen (hechting), lijken geen ander doel te hebben dan jeugdzorg een instrument in handen te geven om de absurde redenen voor uithuisplaatsing wéér achteraf te rechtvaardigen. Wanneer houden deze doorzichtige spelletjes van jeugdzorg nu eens op en wordt er werkelijk gehandeld in het belang van het kind?”
Geschreven door Sven Snijer
Beste Annegien,
Ik lees dat de moeder zich wel degelijk liet onderzoeken door een onafhankelijke psycholoog BIG geregistreerd.
Ook denkt ze mee aan een oplossing.
Het onderzoek is van tafel geveegd, kennelijk zijn alleen verklaringen geldig van deskundigen die door jeugdzorg zijn aangesteld.
“Moeder, die inmiddels haar huisvesting op orde heeft, heeft verder persoonlijkheidsonderzoek door een BIG-geregistreerde psycholoog laten verrichten en daaruit is naar voren gekomen dat zij geen persoonlijkheidsstoornis heeft, maar wel een trauma heeft opgelopen.”
Verder stel je: “Totdat is besloten wat nou echt het beste is voor die knul, zou ik hem liever in een fijn pleeggezin zien, maar dat is helaas (nog) niet mogelijk.”
Pardon. Bepaal jij dat, wat mogelijk is?
Er was geen direct levensverhaal waardoor Hans met veel vertoon uit huis gehaald zou moeten worden.
En naar zijn mening en wensen vraagt niemand. Er wordt over zijn hoofd besloten.
Ik blijf het volgen. De foto’s zijn volgens mij recent, want eerst had Hans langer haar.
Het beste,
Vriendelijke groet,
Sarah
Hi Sarah,
Naar aanleiding van je antwoord op mijn bericht, hier weer mijn antwoord op jouw bericht:
Hier is de link nog een keer – hopenlijk doet deze het
wel. http://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI%3ANL%3AGHSHE%3A2014%3A4390&keyword=coenders+el-dahri
Zoek anders even op het referentienummer
(ECLI:NL:GHSHE:2014:4390). Lees het zelf maar even, dan zal er veel duidelijk
worden. Dat de moeder het kind nog steeds belast – nog steeds gebruikt in haar
strijd tegen de ex – dat ze nog steeds niet mee wil werken, want haar mankeert
toch niks? Zij heeft verklaringen van experts dat haar niks mankeert maar
weigert zich te laten onderzoeken door erkende deskundigen. Ook heeft ze de
jongen een keer uit school gehaald met iemand anders die werd voorgesteld als
zijnde een jeugdzorg-medewerker, een leugen dus. Ze doet voorkomen alsof H.
diep ongelukkig is in de instelling maar de rapporten beschrijven een hele
andere situatie. Irme heeft een moeder-kind opname afgewezen terwijl je zou
denken dat ze de kans met beide handen zou aangrijpen om hoe dan ook samen met
haar kind te zijn. Rectificatie: een uur geleden is ze hier volgens haar
Facebook pagina op teruggekomen maar ze maakt duidelijk dat ze het grote onzin
vindt.
Ik kan hier een hele verhandeling neerzetten maar de
uitspraak maakt veel, zo niet alles, duidelijk.
Ze heeft jou verteld dat ze H. woensdag en het weekend
bij haar is. Is volgens mij helemaal niet waar. Je schreef dat H. te zien is op
recente foto’s in dezelfde huiskamer als waar hij weggehaald is. Dat huis is ze
al een hele tijd geleden kwijt geraakt. Ze schijnt nu te wonen bij een nieuw
vriendje.
Natuurlijk vind ik het niet leuk voor H. dat hij nu in
een instelling zit. Maar het voordeel is wel dat hij nu gewoon kind kan zijn en
zonder ongelooflijke pressie zijn vader kan zien en een band met die man kan
opbouwen. Volgens de rapporten is hij tijdens deze bezoekjes vrolijk en
opgewekt. Totdat is besloten wat nou echt het beste is voor die knul, zou ik hem
liever in een fijn pleeggezin zien, maar dat is helaas (nog) niet mogelijk.
Totdat de moeder eens bij zichzelf te rade gaat, zal er
niet veel gaan veranderen ben ik bang. Het is duidelijk dat ze hulp nodig heeft
maar zolang ze ontkent dat er ook maar iets aan haar kan liggen is ze de grote
verliezer in deze trieste zaak. Een kijkje op haar eigen FB pagina maakt
duidelijk hoe ze haar “fans” bespeelt en in de maling neemt. Die nemen alles
voor zoete koek aan want die zijn verblind door hun eigen jeugdzorg-situatie.
Mensen met kritische opmerkingen/vragen worden gelijk geblokt en gerapporteerd
dus op haar pagina zal je alleen hartjes en jubelberichten
aantreffen.
Ik zie dat je binnenkort een update wil schrijven. Mocht
je het gemist hebben, hier de vorige uitspraak: http://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI%3ANL%3ARBOBR%3A2014%3A5265&keyword=erkens.
Mocht de link niet werken, zoeken op: ECLI:NL:RBOBR:2014:5265
Heb ik met Irme te doen? Vaak wel ja, maar vaak ook
niet. Ik zou haar willen rammelen omdat ze nog steeds niet ALLES over heeft voor
haar kind.
Ik ben van plan om binnenkort een update te schrijven.
Dit is dezelfde huiskamer als waar Hans een paar maanden geleden weg werd geplukt.
Beste Annegien, dan krijg ik dit:
Er is een fout opgetreden
U kunt het volgende doen:
De ‘Back’-button van uw browser gebruiken om terug te gaan naar de vorige pagina of op de onderstaande link ‘Terug naar de vorige pagina’ klikken.
De homepage van Rechtspraak.nl openen.
Contact opnemen met de webmaster van Rechtspraak.nl wanneer deze fout vaker optreedt.
Van de moeder begreep ik dat Hans nu in de woensdagen en in het weekend thuis is en over een paar maanden voorgoed. Ze heeft ook foto’s dat er vriendjes op bezoek zijn.
Vriendelijke groeten,
Sarah
Beste Sarah – ik weet niet of je deze zaak nog volgt, maar we zijn nu 4 maanden verder en moeder werkt nog steeds niet mee helaas. Hier de uitspraak van het Hoger Beroep mocht je dat nog niet onder ogen hebben gekregen (kwam vandaag on-line): http://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI%3ANL%3AGHSHE%3A2014%3A4390&keyword=coenders+el-dahri
Een kind redeneert niet:
“Ik heb recht op omgang met beide ouders. Het is goed dat jeugdzorg en de politie mij uit huis hebben gehaald, zodat ik tot rust kan komen en het contact met mijn vader doorgang kan hebben.”
Een kind denkt: “De Politie pakt boeven op. Nu heeft de politie mij opgepakt. Ik mag niet naar huis. Wat heb ik verkeerd gedaan?”
Hans vraagt zich af wat hij kan doen, maar hij is machteloos. Volwassenen beslissen wel voor hem, zonder naar hem te luisteren.
Ja, mijn woorden zijn hard. Misschien niet terecht. Wie weet bedoelde je het goed.
In een andere post las ik echter.
‘Ben een paar dagen weg geweest en toen ik terug kwam zag ik dat Hansje gelukkig niet naar zijn moeder terug hoeft.’
Hoezo ‘gelukkig niet hoeft’. Hij geeft zelf aan dat hij naar huis wil.
Ik ben de laatste om te zeggen dat ouders altijd goed bezig zijn en altijd het beste doen voor hun kind.
Maar een uithuisplaatsing blijft traumatisch en mag alleen in het uiterste geval, als een kind bewezen mishandeld of misbruikt wordt.
Denk je dat Hans nu rust krijgt, met steeds wisselende verzorgers, die (met uitzondering van de nachtdienst) na vijf uur de deur achter zich terug trekken?
Jeugdzorgwerker is een negen tot vijf baan, ouder ben je 24 uur per dag.
Duidelijk zie ik dat er liefde is tussen de moeder en Hans.
Al vanaf dat ik elf was verdiep ik me in de omgang tussen ouders en kinderen. Ik kan vrij snel zien of er een band is.
Ik weet dat veel ouders hun kind inzetten bij het conflict met hun partner of ex.
Tot zover ik kan zien plaats Irme helemaal niet zo veel over haar ex, behalve bekende gegevens, die ze ook aan de politie doorgegeven hebt.
Het verhaal van de vader ken ik niet, ik zou graag weten hoe hij erover denkt, ook hoe jeugdzorg ingegrepen heeft.
Aanvankelijk wilde Irme helemaal niet de publiciteit zoeken, heeft ze geschreven. Voordat Hans uit huis gehaald werd, had ik nog nooit van dit gezin gehoord.
Ik hoop dat Hans inderdaad thuiskomt, zodra Irme een huisje heeft en dat ze niet aan het lijntje gehouden worden, zoals vaak gebeurt.
Je zegt dat je het gewoon met Hans te doen hebt en het beste voor hem wilt, dat neem ik dan maar aan. Ik ben dan wel benieuwd wat je doel is van al je reacties, als je er eigenlijk op tegen bent dat dit verhaal in de openbaarheid komt.
Vriendelijke groet,
Sarah
Nou nou Sarah, niemand hier zegt “net goed” – alleen voor mijzelf pratend vind ik het nu wel fijn om te weten dat Hans ergens zit waar hij rust krijgt. De moeder is zo hysterisch bezig op FB dat het mij zou verbazen als die jongen rustig zijn kinderleventje kon leiden toen hij bij haar was. Iedereen krijgt de schuld – mensen worden bedreigd vanuit de omgeving van de moeder – etc. etc. Elk normaal mens snapt dat het heel erg is wat haar is overkomen maar om zo over de rug van je kind wraak te nemen op je ex (alles met naam/toenaam op het internet) is heel kwalijk; daar begint het steeds meer op te lijken –> hetze tegen de ex. Ze is er zo druk mee bezig dat ik vermoed dat ze te weinig tijd besteedt aan waar ze haar tijd aan zou moeten besteden – haar kind terugkrijgen. Haar “slaafse” volgelingen krijgen regelmatig een kruimel toegeworpen met “Hans is binnenkort weer thuis” maar i) kan ze dat niet aantonen (hoeft ook niet aan mij, maar deze dame zet ALLES op het internet dus een pietseltje bewijs zou tentoongesteld worden) ii) geeft ze mensen die in dezelfde situatie zitten valse hoop, iii) is het voor de meeste mensen duidelijk dat totdat de moeder intensief pyschische hulp heeft gehad, het gewoon geen goed idee is om dat joch naar huis te laten gaan.
Het is natuurlijk heel goed mogelijk dat Irme al lang weet dat ze Hans niet terugkrijgt en dat ze daarom zo roekeloos/agressief bezig is….
Ik heb geen link met Jeugdzorg en heb ook nooit met ze te maken gehad. Ben gewoon iemand die ontzettend met Hans te doen heeft en hoopt dat hij toch nog een gelukkig leven kan gaan leiden – waar het VOOR HEM het beste zal zijn.
Annegien@ en Doedelzak.
Er zijn helaas ouders die hun kinderen mishandelen of zelfs misbruiken.
Dan is het beter als een kind ergens anders opgroeit, of beter, als de agressor uit huis wordt geplaatst.
In het geval van Irme en Hans lijkt hier geen sprake van. De kritiek van mensen ging vooral over hoe Irme aandacht vraagt voor de zaak.
Inderdaad is er van te voren gedreigd met een uithuisplaatsing.
In mijn ogen werkte Irme zo goed mogelijk mee met de gedwongen omgang, ondanks dat ze er niet achter stond.
Hier een update: http://www.angel-wings.nl/moeder-irme-hansje-update/
Geeft te denken.
Wie zijn jullie eigenlijk? Gewoon bezorgde burgers, of hebben jullie een link met de jeugdzorg?
Dat weet Sarah wel
Wat een ongenuanceerd stuk. Wat wil je hiermee bereiken? Ken je de moeder misschien? Je schijnt te kunnen constateren dat ze goed voor hem zorgt, hoe weet je dat zo zeker? Wel grappig is dat de ‘marteling’ als tag gebruikt. Vraag moeder maar es wat er gebeurde als Hans niet deed wat zij van hem vroeg. Ik zou hier nog veel meer op in kunnen gaan maar dat is me de tijd niet waard. Misschien je voortaan iets breder verdiepen in het onderwerp voordat je zo stellig allerlei aannames doet die gebaseerd zijn op quatsch!
Ik zag een moeder die het liet escaleren, zij is de eerst verantwoordelijke voor het kind. Kromme tenen kreeg ik van het gedrag van deze moeder op die filmpjes. Zag ook nog een filmpje in een auto waar haar kind overstuur was. Ze deed werkelijk op alle filmpjes niks om dit te doorbreken of adequaat te handelen.
En ja die jeugdzorgmedewerkers stonden er ook maar wat bij.
Walgelijk hoe alle volwassenen dit kind in zijn overstuur zijn lieten. Ik zou ze nooit meer vertrouwen als ik dit jongetje was. Ook mijn moeder niet. Wel filmen en niks doen…
Je bronnen zijn jammer genoeg eenzijdig Sarah #dark horse. Kinderen die door hun ouders tegen de muur gemept worden schreeuwen het ook uit dat ze thuis willen blijven, loyaal tot op het bot naar hun ouders. Positieve verhalen over Jeugdzorg zijn er zat, maar dat zijn meestal niet de hardste schreeuwers.
Wat er in het gezin van Irme aan de hand is weet ik niet. Hoop alleen het beste voor dit jochie waar dat ook al zijn.
Wie of wat is BvdB?
Heb nu even niet veel tijd om er uitgebreid op in te gaan. Maar ik heb begrepen dat men Irme al heel lang heeft willen helpen maar dat ze alle hulp afwees en weigerde mee te werken. Ze wist dat de UHP er aan zat te komen en nog steeds deed ze niet wat ze had moeten doen. Geeft te denken nietwaar?
In principe vind ik ook dat een kind recht heeft op beide ouders.
Hoe het zit met de vader, moet inderdaad onderzocht worden, door onafhankelijke mensen.
De reden waarom Hans bang voor hem is.
Als de vader inderdaad een prima kerel is, dan een omgangsregeling onder begeleiding van mensen die met kinderen om kunnen gaan en Hans gerust kunnen stellen en geen jeugdzorgwerkers die het alleen maar lieten escaleren.
Uit diverse onderzoeken blijkt dat een uithuisplaatsing traumatisch is.
In de berichten die ik heb gelezen en het telefoongesprek tussen Hans en zijn moeder, blijkt dat Hans erg verdrietig is en naar huis wil. Het is echt geen groot raadsel hoe hij zich zal voelen.
Niemand staat erbij stil hoe het is voor een kind om uit de vertrouwde omgeving gehaald te worden.
In veel gevallen hebben ouders wel degelijk hulp nodig, maar dan in de thuissituatie.
Uithuisplaatsing alleen als het kind aantoonbaar mishandeld of misbruikt wordt. Als het echt niet anders kan.
Ook blijkt het met de meeste kinderen die in instellingen zijn opgegroeid ook op volwassen leeftijd slecht te gaan.
http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2013/09/speculeren-met-kinderen.html
Er is relatief veel mishandeling en misbruik.
Lees ook de website Jeugdzorg Dark Horse.
http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl
http://www.jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2013/07/pleegzorg-is-een-uiterste.html
Voor de duidelijkheid, ik sta echt wel open voor positieve verhalen over jeugdzorg, alleen het is zoeken naar een spelt in een hoorberg.
Waar ik bijvoorbeeld over scholen, kinderdagverblijven en ziekenhuizen zowel positieve als negatieve verhalen hoor, blijft jeugdzorg een deprimerend onderwerp.
Irme, nogmaals: grijp de hulp die je geboden wordt met beide handen aan!
Zoals ik het begrepen heb, was Hans al geisoleerd – van zijn familie (geen vader, geen opa’s/oma’s/ooms/tantes/etc.) En natuurlijk schreeuwde hij uit dat hij bij zijn moeder wilde blijven – heel normaal kindergedrag en zeker van een kind dat gebrainwasht is en dat groot gebracht is om zijn moeder te pleasen. Het is speculeren hoe Hans nu in zijn velletje zit. Hopenlijk kan hij nu lekker spelen met andere kinderen en heeft hij geen/minder stress. Kinderen van die leeftijd zijn godzijdank heel flexibel! En Jeugdzorg is er toch voor om het beste voor kinderen te willen? NU vinden steeds meer critici het inderdaad prima dat Hans uit huis is gehaald – maar dit komt echt omdat men nu kan zien watvoor hysterica de moeder is….
Dat heeft hij toch wel heel duidelijk gemaakt.
Hij schreeuwde het uit dat hij bij zijn moeder wilde blijven.
Hij wacht iedere dag tot hij weer naar huis mag.
Een kritische kanttekening, daar is niets mis mee. Het is verfrissend en houdt mensen wakker.
Maar veel critici van Irme vinden het wel prima dat Hans uit zijn vertrouwde omgeving is weggerukt. Tegen zijn wil.
Een kind bij vreemden onderbrengen en hem isoleren van zijn familie, heet tegenwoordig ’tot rust komen’.
Toch zeggen ze dat ze het beste voor hem willen.
Tja, dat doet jeugdzorg ook. Het ‘belang’ van het kind voorop zetten.
Tsja… ik weet niet wat Hans eigenlijk echt wil. Gelukkig kan hij nu tot rust komen en ik hoop dat deze door de moeder veroorzaakte media-storm langs hem heen raast. Ik vertrouw erop dat er meer goede dan slechte hulpverleners zijn en dat binnenkort zal blijken wat het beste is voor dat jongetje. Een leven zonder hysterie is wat een kind verdient……
“Dat jongetje zou VOOR ALLES moeten gaan.”
Daar ben ik het helemaal mee eens. Maar de kritiek gaat vooral over de manier hoe de moeder de zaak onder de aandacht brengt en niet wat Hans zelf wil en hoe ‘hulpverleners’ met hem omgaan.
Je kunt veel van de moeder zeggen, maar ze komt wel voor haar kind op, in de hoop dat hij weer naar huis kan, waar hij naar verlangt.
Voor mij ook, Sarah. De moeder gooit op FB iedereen die niet in haar hysterie meegaat op de grote hoop als mollen en tegenstanders maar de meesten op de FB pagina “Kritisch bekeken” willen het beste voor dat knulletje — een fijn en vooral ZORGELOOS leven. Deze pagina is gestart omdat iedereen die maar beetje tegengas geeft op haar eigen pagina gelijk wordt geblokkeerd/gerapporteerd/gemeld aan de politie (yeah right). Dat jongetje zou VOOR ALLES moeten gaan.
De stem van het kind telt het zwaarst voor mij. Het gaat om Hans zijn leven.
En ja, er is best wat aan te merken op Irme, net als op iedereen, maar ze vecht tenminste voor haar kind. Ik richt me op de essentie.
Voor de duidelijkheid, het gaat me vooral om hoe jeugdzorg met gezinnen omgaat.
Beste Annegien,
het gaat toch nog om geloof?
Uithuisplaatsingen gebeuren vaak onaangekondigd. Ze wist wel dat kon gebeuren, maar niet wanneer.
Nee, ik ben niet echt close met haar, maar ik hoop uiteraard dat de situatie zich ten goede keert, voor haar en vooral voor Hans.
Sarah, geloof jij nou echt dat ze vooraf van niks wist? Kom nou toch, dat geloof ik niet. We hoeven geen debat hier te gaan voeren maar zelfs mensen die nooit te maken hebben gehad met een UHP beseffen (of zouden moeten beseffen!) dat deze moeder haar kind NIET voorop stelt.
Weet niet of jij close met haar bent, maar misschien zou JIJ ervoor kunnen zorgen dat deze vrouw de hulp krijgt die ze oh zo duidelijk nodig heeft?
Annegien
Beste Annegien,
Ze wist dit van te voren?
Ze is niet eens gehoord door een rechter. Pas achteraf.
Verder iets te toevallig. Ik plaats deze brief en meteen springen mensen erboven op.
Jullie kunnen het oneens zijn met de manier waarop ze ‘aandacht trekt’, maar daar kun je denk ik pas over oordelen als je zelf zoiets meegemaakt hebt.
(Kind bij je weggehaald).
Vriendelijke groet,
Sarah
Ondanks wat ik geschreven heb, hoop ik wel dat Irme hulp gaat krijgen en aanvaarden. Onbegrijpelijk dat geen 1 van haar vrienden haar ECHT heeft geholpen tot nog toe…..
En nog wat: hoe erg een UHP ook is, ze wist dit van te voren en ik kan er niet bij dat die jongen niet gewoon aangekleed was. Wel een camera”ploeg” maar geen aangekleed kind. NEE-NEE-NEE!
Ik – en velen met mij – hebben inmiddels heel veel
over/van deze dame onder ogen gekregen en het is zeer bedroevend. In plaats van
te vechten voor haar kind zit ze pakweg 20 uur per dag op Facebook om zich heen
te slaan en dingen uit haar duim te zuigen. Elke keer dat ze wat aankondigt
(“mediastilte” / “facebook-stilte” / “jullie horen een week niet van me want ik
ben met vakantie” gooit ze binnen een paar uur alles overboord. Ze is een
pathologische leugenaar. Dit zou amusant kunnen zijn als dat jochie niet het
kind van de rekening was. Dankzij de moeder staat hij in alle standen op het
internet (zelfs gekneveld) en als die knul zichzelf tzt gaat googelen dan zal
hij vreselijk schrikken. Ik vind ook dat een kind beter af is bij een van de
ouders maar deze mevrouw manifesteert zich alleen maar als een niet-capabele
moeder. Ik hoop oprecht dat men voor dat jongetje naar ALLE feiten gaat kijken
en dan de beste beslissing neemt….
Ach ja, in BvdB ben je ook met open ogen getuind….dus dat zegt genoeg!
Beste mensen, hebben jullie dit artikel gelezen?:
http://www.jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2014/05/omgangfrustratie-het-nieuwe-stokpaardje.html
Uit de mails van de moeder blijkt wel degelijk dat ze een redelijke omgang wilde voor haar zoontje.
Natuurlijk is er ook een andere kant van het verhaal, maar het gaat mij vooral om hoe Hans wordt weggerukt uit zijn vertrouwde omgeving.
Laten mensen naar hem luisteren.
En dankzij de publiciteit komen de praktijken van jeugdzorg echt naar buiten.
Hoe het zit met de vader, moet grondig onderzocht worden.
Irme@ graag gedaan.
Het is in en intriest. Moeder slaat en trapt om zich heen op facebook. Houdt geen enkele rekening met de privacy van haar zoontje en zorgt dat alles om haar persoon draait. Ik heb medelijden met dit kind. Er lijkt wel sprake te zijn van oudervervreemding. Het is heel gemakkelijk om de andere ouder te laten verstoten. Als je het kind maar lang genoeg hersenspoelt met slechte informatie over de andere ouder.
Mevrouw Morton, u had zich beter moeten verdiepen in deze trieste zaak! Toen ik de clipjes bekeek hoorde ik dat de juiste woorden uit haar mond kwamen, maar de ondertoon duidde beslist op het tegenovergestelde. Jongetje duidelijk gehersenspoeld en wil moeder pleasen. Hou 2 dagen de FB pagina van de moeder bij en er gaat een wereld voor u open!
Dankjewel voor het redden van mijn zoon! <3
Beoordeling Geef Hans zijn leven terug!.
Je moet ingelogd zijn om een beoordeling te plaatsen.
Beste Annegien,
geeft niet, ik heb het zelf ook druk.
Nee, ik denk niet dat er alleen maar leugens staan in de online uitspraak van de rechtszaak. Wel zijn kinderrechters vaak op de hand van jeugdzorg en vegen informatie uit andere bronnen van tafel.
Kinderen onder de twaalf krijgen meestal geen inspraak waar ze willen wonen. Of heeft hij zijn verhaal mogen doen bij de kinderrechter, of andere mensen die beslissingen nemen? Ik las laatst dat Hans nu wel gehoord gaat worden door deskundigen.
Ik zal Sven vragen waarom hij is afgehaakt. Ik lees zoveel mogelijk stukken, uit diverse hoeken.
Ik ga niet alleen op iemands woord af, maar Irme plaatste diverse foto’s van na de uithuisplaatsing. Dat ze samen zijn of dat Hans geniet. De foto’s zijn duidelijk buiten de instelling gemaakt.
Mij lijkt een huiselijke sfeer ook fijner dan een instelling, alleen je stelde ‘maar dat is helaas (nog) niet mogelijk.’
Wat bedoel je daar dan mee?
Dank voor je tips betreft een gedegen research.
Vriendelijke groet,
Sarah