Een stukje dood beest lijkt goedkoop, vooral de beruchte kiloknallers. Via belastingen (van uw centen) verdwijnen echter grote bedragen naar de vleesindustrie middels subsidies en vergoedingen. Ook voor uitbraken van ziekten draait de burger (vergeef me mijn woordspeling) op.
Dieren in de vee-industrie hebben nauwelijks bewegingsruimte en vallen ten prooi aan ziekten en verwondingen die hun biologische soortgenoten meestal bespaard blijven.
Ze worden gefokt om zo snel mogelijk te groeien of zoveel mogelijk te produceren. Velen sterven al voordat ze ‘slachtrijp’ zijn, door uitputting, stress of infecties tijdens het vetmesten of tijdens het transport.
Varkens – één van de intelligentste diersoorten – zitten tijdens de kraamtijd in kooien waarin ze letterlijk hun kont niet kunnen keren.
Groepsdieren zitten eenzaam opgesloten of zitten dicht opeengepakt.
Kalfjes die meteen na de geboorte bij de moeder weggehaald worden. Deze sociale dieren kunnen huilen tijdens de traumatische gebeurtenis. Het jong krijgt geen kans om bij te komen van de geboorte, laat staan een band met de moeder op te bouwen en groot en sterk te worden in een groene weide met frisse lucht.
Ze kunnen zich geen natuurlijk gedrag eigen maken dat past bij hun soort.
In plaats daarvan groeit het op in een kaal hok, jong en kwetsbaar als het is. Ze krijgen kunstmelk, waar te weinig ijzer in zit, om het vlees blank te houden.
Veel dieren die binnen Europa zijn grootgebracht, worden op transport gesteld naar landen buiten de EU, waar ook opnames van gemaakt zijn door Compassion In World Farming (CIWF). In wagons staan de dieren opeengepakt, onder beroerde omstandigheden, vaak met te weinig voedsel en water.
Niet zelden komt de vrachtwagen stil te staan, bijvoorbeeld als de papieren niet kloppen. Er zijn beelden van stieren die zes dagen vaststonden bij de Turkse grens. Er was geen water voor de dieren. Wanhopig likten ze aan de spijlen.
De dieren die de reis overleven, worden zonder verdoving afgeslacht. De methodes zijn binnen Europa verboden en veroorzaken veel pijn en angst.
Ook was te zien hoe een koe werd opengesneden terwijl ze nog leefde. Het dier was waarschijnlijk bij bewustzijn toen haar kind uit haar werd getrokken. Het jong leefde, totdat een van de mannen de keel doorsneed en het dier weggooide als slachtafval.
Vanuit het perspectief van het kalfje kun je zeggen: “Mijn moeder hing dood te bloeden, toen ik werd geboren. Toen vermoordden ze mij ook.”
Oeroude regenwouden “De longen van de wereld” moeten het veld ruimen voor akkers om vee te voeden. Het is de oorzaak van het uitsterven van dier- en plantensoorten. De boskap legt een enorm beslag op het ecologische evenwicht en de natuurlijke hulpbronnen.
Ook om vee te laten grazen verdwijnen er natuurgebieden.
Het is een voedselverspilling. Het oppervlak dat gebruikt wordt om diervoeding te produceren, zou ook kunnen dienen voor gewassen die geschikt zijn voor mensen. Zonder de vee-industrie zou de hele wereldbevolking aan voldoende eten kunnen komen. Alle dieren hebben een veelvoud aan voedsel nodig tegenover wat ze opbrengen.
Voor de intensieve veeteelt is er veel water, energie en landbouwgrond nodig. Ook Nederland gebruikt oppervlakten in exotische landen. Deze ruimte kan dus niet dienen om de plaatselijke bevolking te voeden. De vleesindustrie is één van de oorzaken van hongersnood in de derde wereld.
Ook boeren worden gedwongen om veevoer te produceren, waardoor er te weinig overblijft voor menselijke consumptie.
Vlees eten verspilt ook water. Een portie rundvlees, staat gelijk aan het dagelijkse watergebruik van ruim 500 mensen. Met het water dat omgaat in de Nederlandse rundvleesconsumptie kan een derde van de wereldbevolking een jaar lang in zijn drinkwaterbehoefte voorzien!
Behalve vitamine B12, kunnen we alle voedingsstoffen uit planten halen.
Vitamine B12 vinden we ook in zuivel en eieren.
Veganisten (mensen die uitsluitend plantaardig voedsel tot zich nemen) moeten wel supplementen slikken. Ook aan veel vleesvervangers is vitamine B12 toegevoegd.
We hebben vlees op z’n minst niet nodig. Alleen al de miljoen vegetariërs in Nederland bewijzen dit. Ook onder topsporters zitten vegetariërs en veganisten.
Gemiddeld leven vegetariërs langer en gezonder.
We zijn er niet op gebouwd om dieren te eten, zoals katten en honden. Het snel ontbindende vlees zit veel te lang in ons darmstelsel. De meeste voedselvergiftigingen komen door het eten van vleesproducten.
Ons darmstelsel is twaalf keer langer dan onze romp en bedoeld voor de langzame opname van vezels, fruit en groenten. Bij carnivoren is dat maar drie of vier keer de lengte, wat nodig is om verrotting tegen te gaan. De zuurgraad is bovendien veel hoger. Zij kunnen ook micro-organismen verdragen die voor ons dodelijk zouden zijn.
We hebben geen slachttanden, zoals carnivoren. Onze tanden zijn vierkant en plat.
Ook de alleseters zoals de bruine beer, wasbeer, bruine rat, veel marterachtigen en varkens hebben een andere lichaamsbouw dan wij.
Onze nagels zijn klein en zwak, waar klauwen van roofdieren geschikt zijn om taaie huid open te rijten. Onze vingers zijn geschikt voor het plukken van vruchten, waar een leeuw weer niet toe in staat zou zijn. Herbivoren krijgen over het algemeen één kind tegelijk, waar carnivoren een heel nest krijgen. Van nature vleeseters hebben tepels over hun hele lichaam, waar mensen maar twee tepels hebben. Carnivoren slapen het grootste gedeelte van de dag, soms wel meer dan twintig uur. Bij volwassen mensen is dit gemiddeld maar acht uur.
Wij zien de wereld in kleur, waarmee we rijp van onrijp voedsel kunnen onderscheiden. Carnivoren zijn min of meer kleurenblind. Roofdieren kunnen zelf vitaminen C aanmaken, voor ons is het levensnoodzakelijk om dit uit ons voedsel te halen. Wij hechten het meeste waarde aan hygiëne bij de bereiding van ons maaltijd, roofdieren het minst.
Ten slotte onze eetlust. We voelen ons aangetrokken tot de geur van vruchten, groenten en andere levende voeding, waar de geur van vee ons afstoot. Ware vleeseters gaan watertanden bij het zien van een prooidier. Om een stukje kadaver voor ons aantrekkelijk te maken, is het grondig schoongemaakt en bewerkt. Carnivoren eten hun prooi rauw en scheuren het rechtstreeks van het karkas, tot op het bot. Ook de ingewanden en het bloed smikkelen ze op.
Dieren hebben een bewustzijn en kunnen voelen en denken, al is het misschien niet te vergelijken met ‘de mens’.
Mag ik holocows ontkennen?
Ironisch is dat juist ná de Tweede Wereldoorlog de bio-industrie zijn opmars deed.
‘Nooit meer honger’ was de gedachte en men ging zo grootschalig mogelijk produceren.
‘Groei snel, sterf jong’, lijkt het credo.
Dat wilde dieren elkaar ook doden is geen vergelijking. In de natuur maakt een prooidier altijd een kans. Een leeuw krijgt één op de zes keer een prooi te pakken. Anders dan in de vernietigingskampen van de vee-industrie.
En wie heeft er wel eens een leeuw zien barbecuen?
De intentie bepaalt wat ons voedsel voor ons doet. Vleeseters moeten zich afsluiten voor het lijden van de dieren en de honger in derde wereldlanden.
Ook krijgen we de angst en stress van het dier mee. Het kan ons agressiever en ongelukkiger maken, zeker in het gejaagde westerse leven waar we toch al weinig contact met de natuur hebben.
Er zijn wel spirituele volkeren die veel vlees eten, zoals het rendiervolk in Siberië, omdat gewassen slecht groeien in het landschap. Daar gaat het niet zo massaal en de mensen zijn nog in contact met de natuur en hebben er ook respect voor.
Ik ben niet tegen vlees eten op zich, maar tegen de vee-industrie.
Ook door biologisch vlees te kiezen kun je al veel bereiken. De dieren hebben bewegingsvrijheid, kunnen naar buiten en eten natuurlijk voedsel. Ze hebben de mogelijkheid om hun soorteigen, natuurlijke gang te gaan. Het belast het milieu minder, omdat het kleinschaliger is en men werkt met materialen en stoffen die in de natuur voorkomen.
Het is veel duurder, maar de meeste mensen eten ook teveel vlees. Biologisch voedsel heeft bovendien meer kwaliteit, waarmee je ‘waar voor je geld krijgt.’
In een vredelievende maatschappij kunnen we nog steeds vee houden, alleen op een andere manier.
Als een kalfje bij de moeder blijft in een groene, sappige weide met zonlicht, zal er nog ruim voldoende melk overblijven voor menselijke consumptie. Het werkt namelijk volgens het vraag- en aanbodprincipe. Hoe vaker er wordt gezogen en gekolfd, hoe eerder de ‘melkbar’ aangevuld wordt.
Ook nadat het kalfje gras heeft leren eten, blijft de koe melk geven, wanneer de boer het dier blijft melken.
Alleen vraagt dit een totaal andere manier van werken en vooral een andere mentaliteit. Doordat de productie minder massaal is, zullen we minder zuivel moeten drinken.
Ook voor mensenbaby’s is moedermelk van hun eigen soort het gezondst en natuurlijkst. Het is perfect afgestemd op hun behoeften, het bevordert de band tussen moeder en kind, het kost geen geld en is puur en levend.
Ook mensen die met kinderen werken horen borstvoeding te ondersteunen, in plaats van zich te laten voorlichten door kunstmelkfabrikanten.
Poeder van koeienmelk is een surrogaat en vooral goed voor de economie. Uiteraard zijn er voorbeelden waarbij de borstvoeding niet lukt, vooral door onwetendheid en omstandigheden.
In Nederland zijn er moedermelknetwerken en mogelijkheden om melk te doneren. Het is iets van alle tijden en culturen, helaas in de taboesfeer geraakt door de opkomst van kunstmelk. Toch hoor ik ook geluiden dat het terug aan het komen is.
Voor volwassen melkliefhebbers zijn er ook alternatieven. Soyamelk is het meest bekend en is ook gezond, mits het om een biologische, niet genetisch gemanipuleerde soort gaat. Verder is er rijstmelk, amandelmelk, havermelk, kokosmelk.
Schapen kunnen gehouden worden voor de wol en geven ook melk. Als ze in de wei kunnen rondlopen, zal hun ‘jasje’ ook van betere kwaliteit zijn. Als het warmer wordt, zal het een opluchting zijn als de wol eraf gaat.
Kippen leggen toch wel eieren. De dieren kunnen rondlopen tussen de mensen, zoals je op kinderboerderijen vaak ziet. Het biedt ook een Oud Hollandse gezelligheid. De kuikens horen bij de moeder op te groeien, in plaats van opeengepakt in een schuur.
Als bescherming tegen roofdieren, kunnen de dieren ’s nachts op stok.
Varkens worden alleen als hobby gehouden, door liefhebbers die het leuke, grappige en eigenzinnige dieren vinden en er de ruimte voor hebben.
We kunnen (in harmonie) met dieren leven, in plaats van deze als slaaf te behandelen. Met de natuur leven in plaats van deze uitputten, platleggen en vergiftigen. De opkomst of eigenlijk terugkeer van biologische voeding is bemoedigend.
Toch is er is nog veel te doen voor een mooiere, gezondere en eerlijkere wereld.
Bronnen: www.atlanteanconspiracy.com/2013/01/humans-are-biologically-built-vegetarian.html
www.ciwf.nl/directdoen/mailprotest/stopdewredeeuveeexport.html
Comments are closed.