Willehalm Instituut persbericht
De nieuwe partij “De Deugden” is in beweging
Op naar een nieuwe hoffelijkheid!
Amsterdam, 20 augustus, 2012 – De op 12 augustus jl. opgerichte spirituele partij “De Deugden” is volop in beweging en wel op drie interactieve fronten. Zoals aangeduid in het persbericht “De Deugden aan de Macht” over de oprichting van de nieuwe partij kunnen de menselijke deugden, met name de twaalf die aangevoerd worden in het boek “De Deugden – Jaargetijden van de ziel” van Herbert Witzenmann met verluchtingen van Jan de Kok, gezien worden als afspiegelingen van de in het kosmische, esoterische christendom genoemde Deugden. Deze hoge engelwezens uit het middenkoor van de hemelse hiërarchie staan ook bekend als Machten of (in de christologie van Rudolf Steiner) Geesten van de Beweging en zijn als zodanig ook deel van de interactieve beweging van de negen rangen van de Hemelse hiërarchie. In die zin bestaat de nieuwe partij uit 12 elkaar maandelijks aflossende bewegingen, die bovendien ook in zich zelf een beweging doormaken,. Zo eindigt bv. de “regeerperiode” van de deugd van de maand augustus “Medelijden wordt tot vrijheid” morgen op 21 augustus en wordt deze afgelost door de deugd van september “Hoffelijkheid wordt tot tact van het hart”(zie afbeelding en tekst onderaan). Maar nog niet helemaal, omdat ze tot het einde van de maand samen de macht delen en neemt pas op 1 september as. de nieuwe hoffelijkheid alleen haar positie op als de leider van de rondedans in het “Huis der Deugden” binnen het hart van de mens op aarde, de mens die als geestelijk wezen voorbestemd is de 10de hiërarchie van liefde en vrijheid te worden.
Dus reeds morgen gaat de stembus voor de Deugd van september open en kunt u, waarde lezer, haar uw volste vertrouwen schenken als een partij die u zonder onnodige dwaalsporen en afgronden op het smalle pad van het gouden midden brengt en houdt en wel met het volgende programma:
Deugdbeweging van de maand september
Het medelijden dat vrijheid wordt, geeft de hoffelijkheid haar zin en waardigheid terug.
De hoffelijkheid is tegenwoordig een uiterlijke vorm geworden die men, voor zover men haar niet geheel overbodig acht, alleen nog erkent omdat ze de omgang vergemakkelijkt, of omdat ze een gewoonte is geworden. De ware hoffelijkheid erkent tegelijkertijd het hogere menselijke ik alsook de geestelijke vereniging van hogere ik-wezens in een vrije gemeenschap. Bij het zien van onhoffelijkheid krenkt ons daarom de zelfvernedering van de onhoffelijke meer dan de eigen ontsteltenis. Om diezelfde reden ervaren wij iedere kritiek die niet tegelijk de erkenning van een ontwikkelingsmogelijkheid is, als de zelfvernedering van de criticus. Ware hoffelijkheid daarentegen is de vrije vereniging met het hogere wezen van de bejegende. Wij beleven ons in hem en bewijzen de ons gemeenschappelijke geest achting.
Ware hoffelijkheid gaat echter nog verder. Ze beleeft zich niet alleen zelf in het hogere wezen van de bejegende, maar deze ook in zichzelf. Ze voelt zich daarom plaatsvervangend voor deze gekwetst, wanneer het hem niet lukte zich in woord en daad zo uit te spreken als hij in werkelijkheid ook is. Dit gevoel van gekwetst-zijn is veel onverdraaglijker dan de pijnlijkheid van het eigen falen.
Nog meer voelt zich de hoffelijkheid voor de latere zelfbeproeving beschaamd, wanneer ze zichzelf eenmaal het gebrek moet toeschrijven dat ze aan de oppervlakte van een ongepaste persoonlijke uiting van een ander mens is blijven hangen, in plaats van deze haar meest deugdelijke betekenis toegeschreven te hebben. Hoffelijkheid vult aan en vormt daarom voortdurend uit eigen begrip het onvolmaakte om. Ze weet bovendien door haar gedrag de gelegenheden te scheppen die het voor iedereen die haar ontmoet, mogelijk maakt zich open te stellen. Ze neemt echter niet minder afstand van een gedrag dat het eigen betere wezen verloochent.
Zo wordt hoffelijkheid tact van het hart.
Een meditatie van zulke hoffelijkheid is: Hoffelijkheid en hartetact verhouden zich tot elkaar als diastole en systole.
Voor verdere uitleg en verdieping wordt verwezen naar het boek De Deugden, dat grotendeels te lezen en zien is op de gelijknamige blog, met name daarin de inleiding “Een nieuw hoffelijkheid”. Dit blog is er ook in het Engels onder de titel Power to the Virtues. Het boek zelf verkrijgbaar o.a. in de winkel van het Amsterdamse centrum voor spiritualiteit en bewustwording De Roos in Amsterdam, waar de tentoonstelling van de 13 verluchtingen van Jan de Kok nog tot en met 11 september te bezichtigen is. Daarna is het de bedoeling om er een reizende tentoonstelling van te maken om door stad en land trekkend de Deugden aan de macht te brengen. Dit als een aanvulling op de leus van de 68er beweging “De verbeelding aan de macht”. Contact daaromtrent is al opgenomen met de Sint Joriskerk in Amersfoort en het cultuur- en bedrijfscentrum Unternehem Mitte in Basel. Gaarne uw steun.
Robert Jan Kelder
Comments are closed.