Hoe tegenwoordig “hulp” wordt geboden door de GGZ:
Daarmee ontstaan er alleen maar slachtoffers, moeders die vroegtijdig van hun kind worden gescheiden….
Dat is het meest verschrikkelijke wat psychiaters bewerken: Dat ze moeders en hun kinderen scheiden en dat ze niet gericht zijn op gezinsverbanden en structuren waarin de moeder de zorg houdt voor haar kind en hulp krijgt waar dat nodig is. En jeugdzorg is daar het verlengde van, werkende onder de rechtspraak die gevoelloos is en onmenselijk werkt.
Zoals het bij ons geregeld is, dat is een voorbeeld, hoe hele gezinnen uit elkaar gedreven worden, hoe gezinsverbanden kapot gemaakt worden, hoe elk gezinslid op een eiland terecht komt!
Na de dood van mijn man, hij was arts, gaf de GGZ geen hulp, maar haalden ze mij uit huis en joegen ze onze kinderen onder jeugdzorg, de kinderen allen ouder dan 15 jaar, moesten ergens anders gaan wonen, zodat ik in een leeg huis thuis kwam, na een gedwongen verblijf van drie maanden op de gesloten afdeling van de GGZ.
Mijn hele gezinsleven is kapot, en telkens weer snap ik niet waarom dat is gebeurd en hoe psychiaters durven te denken dat dit goed is geweest voor mij, of voor mijn kinderen.
Ik hoop ook dat ze rouwverwerking gaan erkennen en gaan onderkennen.
Ik hoop dat ze een Bijna Dood Ervaring niet blijven uitleggen als “psychose”, of niet aantoonbaar, maar dat ze respect tonen voor de patiënt die een BDE heeft overleeft en die daarna weer een nieuwe levensweg is gegaan.
Ik weet hoe het werkt in het Limbisch Systeem, dat ontregelt raakt door hyperventilatie, waardoor ik niet meer durfde te gaan slapen, waarna ik na twee of drie slapeloze nachten niet meer normaal kon denken en kon reageren, waardoor ik zeer angstig werd.
Ik weet ook welke medicatie, lorazepam, in lage dosering en met mate, tegen die ontsporingen helpt.
Wat je niet verteld is… over kinderen in de baarmoeder.
Ik durf te beweren, na het volgen van lezingen bij Hans Stolp, dat we, naast onze bevindingen in de baarmoeder, voor onze geboorte op Aarde al een opdracht hebben gekregen in het Universum.
Ik durf ook te beweren dat ik eerder geleefd heb.
Dat soort dingen hoort een psychiater te weten, zonder dat hij/ zij de patiënt veroordeeld tot ongeneeslijk ziek of tot psychotisch of schizofreen.
Ik heb dit trouwens nooit bij een psychiater durven te vertellen, uit angst dat ik veroordeeld zou worden (Want dat is al veel te veel gebeurd).
Alle psychiatrische diagnoses, van Ouderverstotingssyndroom, tot ADHD, PPD-Nos of Manisch Depressief en Schizofreen zie ik als handel van de psychiater.
Waarbij de patiënt allerlei versuffende en ziekmakende medicatie krijgt voorgeschreven, waarvan het bekend is dat ze de bovengenoemde ziekte opwekken!!!
Dus Ritalin zorgt ervoor dat een kind onrustig wordt en slapeloze nachten en ADHD krijgt.
Lithium maakt mensen ziek: Daardoor kon ik het niet volhouden, terwijl er genoeg werk op me lag te wachten. Doodziek werd ik ervan, en dan in combinatie met een te hoge dosering versuffende medicatie, waardoor ik het niet meer vol kon houden.
In plaats van dat ik beter werd van een opname, kwam ik er altijd beroerder uit. Helemaal nu mijn gezin me is ontnomen en mijn man gestorven is.
Het heeft mijn leven in dat opzicht volkomen doelloos gemaakt. Want mijn kinderen waren mijn toekomst en die toekomst is me ontnomen door de psychiatrie!
Ik hoop dat het werkelijk anders mag worden in de psychiatrische ziekenhuizen.
Dat 1. psychiaters anders gaan werken, rekening houdend met geleden leed van mensen,
2. dat hun AIOS daarmee anders opgeleid gaan worden, waarbij er begrip wordt getoond voor de gevoelens van mensen,
3. dat separeren verboden wordt en 4. dat mensen niet meer klinisch behandeld worden, maar alleen in de thuissituatie met of zonder medicatie, dat moet geen verschil maken,
5. dat gedwongen opnamen niet meer mogelijk zijn, zeker niet zoals in mijn geval!
Een ding is zeker, er kan heel anders gewerkt worden in de psychiatrie. Psychiaters houden dan ook werk, maar zullen patiënten werkelijk beter en sterker maken, zodat ze voor zichzelf op kunnen komen.
Als je bij mij kijkt kun je zien hoe ontzettend monddood ik gemaakt ben. Monddood en kansloos, vernederd en gekleineerd, behandeld zonder enig respect voor mijn rouwverwerking.
“Wat je niet verteld is…” Een mooi boek, van iemand die vanuit haarzelf en haar eigen gevoel kijkt, denkt en leeft.
Frederika Veenbrink
Meer informatie over Wat je niet verteld is, vind je hier: http://www.dus-sarah-morton.info/wat-je-niet-verteld-is-boek/
Comments are closed.