Cluster 4 betekent tuchtschool (artikel uit de NRC krant)

Leerlingen zitten thuis, de onderwijsinspectie doet onderzoek en de gemeente is in gesprek met ouders. Zeker is dat basisschool De Parachute in Zoetermeer problemen heeft. Maar over de aard ervan zijn ouders, leerkrachten, directie en instanties het niet eens.

De Parachute in het Willem-Alexanderplantsoen is niet zomaar een basisschool. Het is de enige cluster 4-school in Zoetermeer, voor leerlingen met ernstige gedragsstoornissen en psychiatrische problematiek. Soms leidt dat tot situaties waarin leerkrachten niet anders kunnen dan leerlingen fysiek tot de orde roepen, omdat sprake is van gevaar voor henzelf of anderen. Daarvoor zijn strenge protocollen.

Maar op De Parachute is het onderwijsklimaat ronduit onveilig, zeggen ouders die sinds vorige week de publiciteit zoeken. Deze krant sprak met hen. Hun beeld van De Parachute: dat van een school waar leerlingen worden mishandeld, leerkrachten onvoldoende zijn gekwalificeerd en de leiding erop aandringt kinderen thuis te houden.

De ouders zijn een meldpunt begonnen en willen de verhalen aanbieden aan de gemeenteraad. Dertien ouders hebben zich gemeld, met samen vijftien kinderen die niet of slechts deels naar de Parachute gaan. Volgens het schoolbestuur gaat het om elf leerlingen.

Gepest om zijn bolle wangen

Een van de ouders met een kind op De Parachute is Christa van Hese. Haar 10-jarige zoon – ADD (concentratieproblemen), hechtingsstoornis, posttraumatisch stressyndroom (PTSS) – gaat sinds vier weken niet meer naar school. Het is niet veilig voor hem. Hij wordt gepest om zijn bolle wangen, veroorzaakt door prednison, vertelt ze. Het blijft niet bij schelden. „Een klasgenoot heeft hem zo toegetakeld dat hij naar de eerste hulp moest. Hij is doodsbang. De Parachute heeft geen hulpverleningsplan en geen pestprotocol.”

De geïnterviewde ouders hebben allemaal hun eigen verhaal. Het bestuur van de overkoepelende Leo Kanner Onderwijsgroep erkent dat er „al enige tijd problemen” zijn, maar wil niet ingaan op individuele zaken. „Het is een lastig dilemma”, zegt voorzitter Bart Bruyns. „Wij hebben een andere beleving dan de ouders. We willen ons verweren. Maar dan moeten we de privacy van leerlingen schenden. En dat doen we niet.”

Ook de 7-jarige dochter van Christa van Hese zit thuis, sinds vier weken. Het meisje heeft ODD (agressief gedrag). Toen ze naar de ‘kussenkamer’ moest om af te koelen, schopte ze tegen de deur. „Dat was reden voor twee leerkrachten om bovenop haar te gaan zitten. Ze kwam thuis met een handafdruk op haar rug en tal van blauwe plekken.”

Verhalen van gelijke strekking komen van verschillende ouders. Zoals van Linda Heemskerk. Ook haar twee kinderen zitten sinds enkele weken thuis. Ze vertelt dat haar dochter met PDD NOS (autisme) en PTSS continu werd gefixeerd – buik op de grond, armen op de rug, voeten vastgehouden. „Ze durfde niet meer naar school. Ze huilde, en sliep er niet meer van.”

Heemskerk zegt dat haar kind niet de makkelijkste is. „Maar de leerkrachten hebben geen idee hoe ze kinderen moeten behandelen.”

Volgens Heemskerk was de klas van haar dochter een noodklas. „Geen orde, rust of structuur. Dat werkt toch niet voor deze leerlingen?” Er zijn ook ouders die wél tevreden zijn. Zij noemen de verhalen overdreven

Hou je kind thuis

De nieuwe directeur ging dit schooljaar na alle klachten zelf in klassen kijken, zegt Van Hese. „Ze zei: hou je kind thuis, want hier is het niet veilig.”

Er zijn ook ouders die wel tevreden zijn en de verhalen overdreven noemen. Ze wijzen erop dat de kinderen vaak ernstige gedragsproblemen hebben, uit instabiele (eenouder)gezinnen komen en voor hun eigen bestwil en dat van hun klasgenoten niet het volledige onderwijsprogramma volgen.

In de praktijk betekent dit dat zeven leerlingen naar de zorgboerderij gaan. Tot ongenoegen van de ouders. Van Hese: „Dat is een leuke dagbesteding maar geen structurele oplossing.”

Al eerder klachten

Klachten over De Parachute bestaan al langer, zegt Hans Zijlstra. Zijn twee zoons en stiefzoon zaten op De Parachute. Hij was lid van ouder- en medezeggenschapsraad. Zijlstra beschrijft hoe zijn stiefzoon in 2012 verbaal en fysiek door een klasgenoot werd bedreigd. Eerst met een schaar, later met een mes. Ook beschrijft hij hoe zijn stiefzoon blauw aanliep toen drie leerkrachten hem in bedwang hielden. En hoe de jongen met stoel en al in de kussenkamer was gegooid. Die wordt vaak gebruikt. Van Hese: „Het is meer een strafkamer waar leerkrachten kinderen parkeren.”

Vier bezorgde ouders die naar eigen zeggen geen gehoor vonden bij het schoolbestuur, schreven een brandbrief aan de gemeente. Dat leidde tot een vertrouwelijke ‘rapportage van verkenning’ door de Stichting Gedragswerk, een project van het ministerie van Onderwijs voor de aanpak van leerlingen die thuis zitten. In de rapportage – in het bezit van deze krant – komen onder anderen ouders, leerkrachten en de vertrokken directeur aan het woord.

Uit die interviews blijkt dat de leerkrachten zich niet herkennen in de beschuldigingen. Ze zeggen juist zeer betrokken te zijn bij de leerlingen. De klachten kloppen niet, incidenten zijn uit hun verband getrokken of volledig omgedraaid. De docenten zeggen dat ze meermaals het initiatief hebben genomen om met de ouders in gesprek te gaan. Maar daar is niet altijd op gereageerd.

Met z’n drieën op een jongetje

Volgens de oud-directeur ligt het probleem bij de ouders; die werken volgens hem niet goed mee. Hij beaamt dat kinderen hard worden aangepakt. „Daar maak ik geen geheim van. We proberen te voorkomen dat het fout gaat, maar dat lukt niet altijd. En soms gaat een kind zo tekeer dat we hem vast moeten houden. Soms tot in het extreme. Met zijn drieën bovenop een jongetje van 10 jaar. Twee uur lang, heb ik weleens meegemaakt. Twee uur! Dat wil je niet. Maar alleen als degene die dat doet denkt dat het het op dat moment het beste is. Dan gebeurt het.”

Stichting Gedragswerk concludeerde eind juni dat de school tekort is geschoten in de communicatie met de ouders. De directeur vertrok vlak daarna.

Zijn opvolger Marion Baartman begon dit schooljaar. Ze vroeg de ouders om vertrouwen, vertellen de geïnterviewden. „Maar ze zou het tij niet snel kunnen keren”, vertelt Van Hese. „De school had zeker een jaar nodig voor structurele veranderingen.”

Het schoolbestuur laat weten „dat de nieuwe directeur, een nieuw plan van aanpak en extra mensen en middelen tot verbetering moeten leiden”. De PvdA en Lijst Hilbrand Nawijn in Zoetermeer hebben los van elkaar schriftelijke vragen gesteld aan het college van burgemeesters en wethouders over de situatie.

De oud-directeur, de huidige directeur én de gemeente Zoetermeer willen tegenover de krant niet reageren op de kwestie.”

Bron: https://www.nrc.nl/nieuws/2014/11/03/soms-moet-je-met-drie-man-op-een-jongetje-zitten-1434853-a427104