Veel gevoelens zoals hartstocht, trots, ontroering en zelfs angst worden verward met liefde.
Liefde is geen emotie, maar een levensenergie.
Zonder dit is er geen groei mogelijk. Baby’s die alleen verschoond en gevoed worden, en verder aan hun lot overgelaten worden, kwijnen binnen enkele maanden weg.
Baby’s die gedragen en gekoesterd worden, zijn vaak heel soepel, relaxt en vol vertrouwen.
Liefde voelt stil en vredig. Het is er altijd, maar vaak wordt het overstemd door angst en stress.
Liefde is onze essentie.
Het is dus geen gevoel. Emoties komen en gaan, liefde is altijd in ons.
Vaak heb ik meegemaakt hoe er slaande ruzie ontstond, wanneer mensen zich lieten leiden door emoties.
Zelf heb ik me daar ook schuldig aan gemaakt.
Als ik iets oneerlijk vond, kon ik helemaal uit mijn dak gaan. De aanleiding was vaak iets onbenulligs. Achteraf voelde het alsof er een bom was ontploft.
Ook ‘positief denken’ bracht niet het geluk waar ik naar verlangde. Het ging even goed, maar daarna kleurden mijn gedachten zich weer donkerder.
Het was dus nodig om af te rekenen met de pijn. Niet door emoties te onderdrukken, maar door te onderzoeken waar ze vandaan kwamen en weer mentale ontspanning te kunnen ervaren. Zo kon de liefde weer vrij stromen.
Het was zaak om gevoelens en gedachten te zien als passanten. Ik nam hen waar, keek hen in het gezicht en liet hen daarna weer gaan. Ik hield hen niet vast.
Als ik iets in rust oplos, voel ik achteraf ook veel meer zelfvertrouwen.
Ook gedachten kunnen op hol slaan. Bijna iedereen herinnert zich nog dat hij of zij lag te piekeren. In plaats van dat er een oplossing in beeld kwam, leek het probleem alleen maar groter en moeilijker te worden.
Het resultaat van een op hol geslagen mind. Het kan ons slapeloze nachten bezorgen.
Laten we geen speelbal worden van de mind.Dat zou net zo iets zijn als wanneer je benen een eigen leven gaan leiden en niet meer samenwerken met de hersenen en de rest van het lichaam.
Ik ben erg gevoelig voor sfeer en kan er niet tegen als iemand donkere energie gaat verspreiden.
Ook tegen haast en stress kan ik niet. Dan loop ik vast en komt er weinig uit mijn handen.
Als ik rustig in mijn hart ben, bereik ik mijn doelen en kan de creativiteit vrij stromen.
Met liefde als gids.
In ontspannen toestand kan ik authentiek handelen, in plaats van me mee te laten slepen door de waan van alledag of de ‘zorgen’ van anderen. Het gaat bijna vanzelf. Mijn stem klinkt helder, mijn woorden zijn oprecht, mijn handelen is doelgericht.
Negatieve emoties maken dat ik mijn doel tegenwerk. Onbewust gedraag ik me zo dat er wel iets mis moet gaan.
Ook positieve gevoelens kunnen ons uitputten. Denk maar aan verliefdheid. Het maakt ons gespannen. We zitten in de zenuwen over wat voor indruk we maken op die persoon.
Verliefdheid kan heel fijn voelen. Een prettige spanning. Het kan een magische ervaring zijn. Daar hoeft niets mis mee te zijn, zolang we het maar niet verwarren met liefde.
Echte liefde voelt kalm en vredig. Toch is het heel krachtig.
Emoties kunnen leerzaam zijn. Ze zeggen iets over wat er mis gaat in ons leven of iets dat ons dwarszit.
Het is de kunst om ze zinvol te uiten. Ze op te lossen zonder ons op anderen af te reageren.
We kunnen onze gevoelens beleven, zonder ons erdoor te laten leiden.
Valt het niet op wat voor liefde baby’s uitstralen? Dat hoeven ze niet te leren. Het zijn pure wezens. Maar op een dag, het kan vroeg of laat zijn, laten ze vreselijk gedrag zien. Ze schreeuwen alles bij elkaar en hun ouders staan er verbouwereerd bij.
Sommige baby’s raken vlak na de geboorte al de verbinding met zichzelf –min of meer- kwijt. Bijvoorbeeld als ze van de moeder/ouders worden gescheiden en emotioneel aan hun lot gelaten worden. Ze krijgen een gekweld gezicht en huilen of schreeuwen erbarmelijk.
Een baby die na de geboorte op de buik van de moeder terecht komt, straalt geluk en vrede uit en kan al glimlachen.
Hoe kunnen we onszelf en onze kinderen bevrijden van de negativiteit?
Door het oplossen van onze oude pijn en af te rekenen met excuses voor van alles waarvan we zijn gaan geloven dat het bij het leven hoort.
Kinderen kunnen overspoeld worden door gevoelens. Ze zijn kwetsbaar voor invloeden van buitenaf. Helpen we hen om de spanning kwijt te raken, of laten we hen ‘stikken’?
Contact maken met het kind, laten merken dat je van hem houdt. Het kind aanspreken en oogcontact proberen te maken. Wie het werkelijk is. Het kind is zijn gedrag niet.
Als het kind gekalmeerd is, kan het weer ontspannen contact aangaan.
Het is zinvol om hen bewust te maken wat er binnenin hen gebeurt. Hoe voelt het in hun lichaam? Ontspannen of verkrampt? Als het niet goed voelt, wat kunnen ze doen om de spanning op te lossen? Bij veel kinderen helpen grappen en vrolijkheid. Ook rondspringen vinden veel kinderen leuk. Het geeft energie en het ontspant. Ook diep en beheerst ademhalen en met de aandacht naar het lichaam gaan, kan helpen de stress op te lossen.
Ook is het belangrijk om de oorzaak dat het kind zich niet goed voelt op te sporen en op te lossen.
Ik heb geleerd dat grenzen niet beperkend hoeven zijn. Ze beschermen kinderen ook tegen negatieve invloeden, zoals schreeuwende reclame. Of tegen mensen met verkeerde bedoelingen. Kinderen kunnen nog niet alles zelf beslissen. Met liefde als leidraad, maken we de juiste keuzes voor hen. Dan kunnen ze kind zijn en vrijheid ervaren binnen logische grenzen.
Oprechte aandacht is belangrijker dan het ‘perfect doen’. Kinderen stellen ons steeds voor nieuwe uitdagingen.
Maar als we onszelf aangaan, zullen we ook in staat zijn om kinderen te begrijpen. Ten slotte zijn we allemaal kind geweest.
3 Responses to Emoties maken meer kapot dan je lief is
Comments are closed.