Veel mensen lopen met rond met trauma’s, vaak zonder dat te beseffen. Wel merken ze dat ze niet goed tot hun recht komen, vaak hun doelen niet bereiken. Of ze hebben wel een succesvolle carrière, maar hun relaties zijn een puinhoop.
Sommigen van hen zijn op zoek naar verlossing en zijn mogelijk ook benieuwd naar de ervaringen van anderen. 😉
Onlangs heb ik een paar EMDR sessies gedaan bij Positieve Nood.(1)
Positieve Nood is een stichting opgezet door ervaringsdeskundigen die in de reguliere ‘zorg’ zijn vastgelopen. Zij richten hun aandacht op de persoon en zijn situatie en plaatsen hem niet in een hokje. Ze beperken zich niet tot symptoombestrijding, maar zoeken naar echte oplossingen.
Al acht jaar ben ik actief lid bij Positieve Nood. Sinds ongeveer een jaar hebben ze ook een praktijk.
Zo bieden ze EMDR aan, wat staat voor Eye Movement Desensitization and Reprocessing.
Het is een effectieve manier van trauma verwerken.
Baby’s schijnen zichzelf te kunnen kalmeren door om zich heen te kijken, van links naar rechts.
Ook tijdens de REM-slaap worden oogbewegingen gemaakt. Baby’s, kinderen en ook volwassenen verwerken dan prikkels en wat ze overdag hebben meegemaakt.
Dat sommige baby’s toch al overspannen en/of depressief lijken, is mijns inziens omdat ze teveel negatieve prikkels krijgen en te weinig liefdevolle aandacht. Ze worden vaak als een voorwerp behandeld.
Bij Positieve Nood gaat de EMDR overigens niet met oogbewegingen, maar met een koptelefoon. Je hoort dan klikjes. Links, rechts, links, rechts.
Henk en Tamara, de oprichters van Positieve Nood, werken samen met een psycholoog Rob.
Alle drie kunnen ze goed luisteren en zich inleven. De gesprekken zijn gelijkwaardig.
Je gehoord en begrepen worden is essentieel om de remedie te laten slagen. Immers, als de therapeut geen idee heeft waar je het over hebt, hoe kan hij je dan begeleiden is zo’n proces?
Bij de EMDR sessie werken we met thema’s.
Een van de thema was bijvoorbeeld dat ik voor mijn gevoel niet mocht zijn wie ik was en er zelfs op werd afgerekend.
Ik mocht de duidelijkste en meest zeggende herinnering benoemen en in gedachten houden.
Klik, klik, klik, klik. Vervolgens mocht de conclusie die ik daaruit had getrokken benoemen en in gedachten houden. Weer geklik.
Ten slotte kwamen we samen tot een nieuw inzicht, waardoor ik het verleden in een nieuw licht kon zien. (Bijvoorbeeld: ‘Ik ben goed zoals ik ben’ of: ‘Nu ben ik veilig’.)
Soms moesten we de gebeurtenissen nog beter doorspreken, omdat de overgang naar een nieuw inzicht anders te snel was. Het was nodig om de verandering echt tot me door te laten dringen, anders zou het een holle frase zijn.
De conclusie die voortkwam uit de EMDR-sessie was enigszins verrassend en ook bemoedigend: juist in de periodes dat ik het meest bij mezelf bleef (in mijn eigen energie), hadden mensen minder vat op me. Wanneer ik me afhankelijk maakte van de goedkeuring van anderen, dan kwam ik juist in de nesten. Ik was te kwetsbaar. Was ik overstuur of zat ik teveel in mijn hoofd, dan grepen sommigen dat aan om me nog meer op de huid te zitten.
Waarom is dit verrassend? Omdat ik er van overtuigd was dat ik werd afgerekend op wie ik was.
Maar de zware beproevingen waren juist lessen in bij mezelf blijven, ook in onveilige situaties.
Het was in feite de enige basis die ik nog had.
Toen Luka, de enige volwassene op school die ik vertrouwde, wegviel, werd ik veel te kwetsbaar. Haar zag ik als een oudere versie van mezelf, dus voor mijn gevoel was ik ook mezelf kwijt.
Ook zij was zichzelf kwijt.
In de periode dat Luka nog op school werkte, hield ik me veel beter staande, terwijl de omstandigheden verder niet heel anders waren.
Zij speelde geen rol, was als enige van de leerkrachten zichzelf. Volgens mij was ze ook veel te gevoelig voor de cultuur op school.
Pijnlijker is het vermoeden dat de school munt heeft geslagen uit mijn leed en dus indirect ook uit het leed van Luka.
Voor een kind zonder labels krijgt een school ongeveer 5.000 euro aan subsidie per jaar. Voor een kind met een etiket kan dit oplopen tot meer dan 20.000 euro per jaar. (2)
Bewijzen zal moeilijk zijn, maar er zijn aanwijzingen dat ik een hogere indicatie kreeg (en dus goud geld opleverde) nadat Luka ziek was geworden.
Ik voelde me een melkkoe, waar Henk, Tamara en ik nog grapjes over gemaakt hebben.
Geciteerd uit het handelingsplan dat de school heeft opgesteld: “Sarah heeft een groot schijnempathisch vermogen. Daardoor hecht ze zich teveel aan die persoon. Geprobeerd is dit te ontkrachten, maar ze neemt dit niet aan. Ze blijft er in hangen.
Ze wil later graag met kinderen werken, maar dit lijkt niet geschikt voor haar. Ze weet dit zelf nog niet.”
Nu dus wel!
Mijn leraar van toen heeft met mijn vader en zelfs met mijn stiefmoeder gesproken over een 24-uursvoorziening. Een verblijf waar cliënten zo mogelijk wonen, werken én recreëren. Sommige van mijn klasgenoten zijn daar ook terecht gekomen.
Ook heeft hij gezegd dat ik het zwaarst autistisch van de klas was. (Kassa!)
Ik vond het niet erg als mensen geld aan me verdienen, wanneer hun werk mijn ontwikkeling en levenskwaliteit daadwerkelijk ten goede komt. Net als ik het niet erg zou vinden als iemand een heel mooi boek schrijft, wat een bestseller wordt. Talent mag beloond worden.
Maar wat heeft de school concreet met de subsidie gedaan? Zo ben ik buitengesloten van een cursus zelfstandig reizen, omdat bij ons thuis het Persoonsgebonden budget nog niet rond was.
De school heeft mijn ouders verteld dat ze me zouden begeleiden naar werk. Wat is daar van terechtgekomen?
Weliswaar heb ik stage gelopen, maar dit bood geen uitzicht op een (werkzame) toekomst. Wel heb ik wat ervaring opgedaan.
Af en toe heeft de school wel eens iets aardigs voor me gedaan. Er is zelfs een speltherapeute geweest. Met haar had ik zo’n vijf maanden lang eens per week een gesprek. Alles kon ik haar toevertrouwen en het was gelijkwaardig.
Echter viel ook zij weg door een ziekte. Daarna werd er niks meer geregeld.
Gelukkig had ik vaak lol met klasgenoten.
Positieve Nood helpt me om mijn eigenwaarde terug te krijgen. Ook welzijn vinden ze een mooi woord, in de zin van dat je er wel mag zijn.
(2)www.oorvooru.wenst.nl/ – ’25 dingen die je moet weten voor je je kind op een school in Nederland inschrijft:’
Comments are closed.