In het eerste deel heb ik beschreven hoe Roelie, een lief mens is doodgemarteld door vier ‘hulpverleners’ en wat eraan vooraf ging.
Om het artikel tot stand te brengen, heb ik contact gehad met een van de zussen van Roelie.
Op de website van Novo staan mooie woorden als ‘Zijn wie je bent.’
Ook Roelie is er met mooie beloften heen gelokt, ze was er zelf naartoe gegaan.
Ze zouden haar bijvoorbeeld aan een andere woning helpen en ze zou leren om voor zichzelf op te komen en zich niet willoos te laten slaan.
In werkelijkheid had Novo bewoners nodig, die elk een bak geld opleveren.
Ook probeerden ze een zo zwaar mogelijke indicatie aan te vragen, die door het CIZ is afgewezen.
Roelie had geen mentale handicap en moest daar ook niet geplaatst worden. Ze kon beter bij Lentis blijven, waar het aanbod beter aansluit bij haar hulpvraag en behoeften.
Ze had een GGZ 03 en later door lichamelijke problemen een GGZ 04-indicatie. Haar IQ van 80 was te hoog voor een Verstandelijke Gehandicapten-indicatie, er is dus gefraudeerd.
In noodgevallen kan men digitaal een aanvraag doen. Iemand is bijvoorbeeld gewond en heeft tijdelijk meer zorg nodig. Novo heeft deze mogelijkheid gebruikt om een VG-indicatie te regelen. Niemand kijkt de aanvraag na, het wordt dus blanco toegekend. Er waren bewoners nodig en Roelie werd zo binnengehaald.
Wanneer iemand tussen gehandicapten zit, wordt hij daar ook voor aangezien. Ook de media neemt het over. Dat is niet bewust, sommige journalisten willen oprecht naar buiten brengen wat er aan de hand is in de zorg. Zij hebben vaak te weinig tijd om zich in een zaak te verdiepen.
Veel mensen roepen bij voorbaat dat de media niet ‘het hele verhaal laat zien’ en de ‘begeleidsters’ hun best deden om zichzelf en de andere cliënten te beschermen tegen agressief gedrag.
Zij zouden in paniek hebben gehandeld. Waar blijkt de paniek uit? Naderhand konden ze zorgeloos doorgaan met hun werk. Een van hen werkt ambulant en komt dus bij mensen thuis. Als je zo bang bent wil je toch niet in je eentje tegenover ‘zo iemand’ zitten?
Paniek moeten we niet verwarren met irritatie en agressie. Roelie was in het nauw gedreven was en handelde in paniek.
Bovendien heeft de instelling de mogelijkheid gekregen om uitleg te geven en die koos voor stilzwijgen.
Nieuwsuur heeft camerabeelden openbaar gemaakt van de fatale dwangbehandeling.
Novo spande een kort geding aan om het uitzenden van de beelden te voorkomen en de directie wilde ook niet uitleggen wat er gebeurd is. De rechter heeft hun verzoek afgewezen.
Volgens de directie hadden de medewerksters uit noodweer gehandeld en was het een ongeluk. Roelie moest tot rust gebracht worden. Nou, ze is er zeker heel rustig van geworden.
Dat ‘noodweer’ bestaat uit het schoppen tegen een deur en naar de dikke jas van een begeleidsters happen.
Het bestuur geeft de personeelsleden zelfs een compliment voor hun professioneel handelen!
Ook volgens de officier van justitie valt hen niets te verwijten. Het Hof is het daarmee eens, terwijl het geweld op camera is vastgelegd! Veel van het bewijsmateriaal en de aanwijzingen zijn niet onderzocht of terzijde gelegd.
De vier daders beweerden richting Justitie dat ze haar om 20.00 uur nog haar ritalin hebben gegeven.
Het NFI heeft geen Ritalin in haar bloed gevonden! Weer een leugen waar justitie niets mee doet.
De ritalin was bedoeld om rustiger te zijn en minder impulsief. Zo te zien hebben de begeleidsters niets gedaan om een escalatie te voorkomen. De onrust waar zij het op gooiden, is hun eigen schuld.
Waarom hebben ze haar zo gemarteld?
Drie van de personeelsleden werken nog steeds onder Novo en de vierde onder een dochter-instelling: Promis Care.
De familieleden van Roelie zijn ontsteld en willen gerechtigheid, vooral omdat niemand spijt heeft van de gruweldaden. Ze zouden het een volgende keer weer op dezelfde manier doen, hebben ze gezegd. Zij kunnen en willen dus nog meer slachtoffers maken.
Tijdens onderzoeken deed vooral begeleidster A (de vuilste van de vier) lacherig en zei ook gewoon: “We werden flauw van haar en wilden van haar af.”
Daarmee zijn ze een gevaar voor mensen in een kwetsbare positie en ook een gevaar voor collega’s.
Steeds beweert men dat de begeleidsters niet voldoende geschoold waren.
Niet alle opleidingen zijn echter verwerkt in het rapport.
Begeleider A: HBO-Maatschappelijk werk en Dienstverlening + 2 x per jaar cursus Fixeren en Isoleren bij voormalig werkgever Het Poortje
Begeleider B: HBO- Sociaal Pedagogische Hulpverlening + MBO- Sociaal Pedagogisch Werk
Begeleider C: minor en master Orthopedagogiek Rug + HBO-V Propedeuse
Begeleider D: MBO- Sociaal Pedagogisch Werk + Verzorgende Individuele gezondheidszorg + Kraamzorg
Het sectierapport is misselijkmakend.
Roelie had inwendige bloedingen en is daaraan bezweken.
Volgens forensische artsen is er met veel gewicht en geweld op haar hals gedrukt. Hierdoor had zij een gescheurde halsslagader en een kapotte mondbodem. Het bloed zat tot en met de ruggenwervels. Ook had zij een aantal hersenbloedingen en een bloeding bij de slaap.
Daarnaast had zij meerdere andere verwondingen. Vanaf de vingertoppen tot en met de borstkas was zij bont en blauw. Ook had zij verwondingen in haar gezicht o.a. mond en neus.
Het bloed liep uit haar mond, oor en neusgaten.
Dit soort ernstige verwondingen zijn door de vier medewerkers toegebracht toen ze nog in leven was.
Juist degenen met medische kennis: begeleiders D en C, hebben haar de meeste dodelijke verwondingen toegebracht.
Op haar begrafenis wilden de zussen de kist dicht hebben, zo erg was Roelie toegetakeld.
Waar Novo nu wel aangepakt wordt, met verscherpt toezicht vanuit de Gezondheidsinspectie, lijken de vier begeleidsters nergens last van te hebben.
Het bestuur van de locatie is met de Noorderzon vertrokken, het gebouw is gesloten.
Psychopaten krijgen de vrije hand om te stelen, discrimineren, verkrachten, martelen en moorden. Klokkenluiders worden niet zelden geïntimideerd of belachelijk gemaakt. Via, via kwamen de zussen ook nieuwe dingen te weten. Zo ging begeleidster C andere medewerkers vertellen hoe ze met bewoners om moesten gaan.
Mogelijk zijn andere medewerkers bedreigd met ontslag, als ze Roelie of haar zussen openlijk zouden steunen.
Meer patiënten zijn in isoleercellen gestorven door een ‘ongeluk’ of een ‘natuurlijke dood’.
Dit is niet iets wat je kunt afschuiven op bezuinigingen. Het is de cultuur. Instellingen trekken niet aan de bel, maar bedekken liever wat er fout gaat. Al jaren spreken politici, hoogleraren en andere betrokkenen zich uit over de toestanden binnen de ‘zorg’.
Vaak worden mensen geïsoleerd om kleine dingen. Ze willen hun medicijnen niet innemen, willen iemand geen hand geven of zijn het ergens niet mee eens en gaan in discussie.
Zij moeten bevrijd worden uit zulke instellingen, ze hebben genoeg angst en horror ondervonden.
Denk ook aan een oude, broze man met een Kampsyndroom. In voormalig Nederlands Indië heeft hij in verschillende Jappenkampen gezeten.
In verwarde toestand werd hij gedwongen opgenomen en bij aankomst meteen uitgekleed, platgespoten en in een isoleercel achtergelaten.
“Mama, mama ze sluiten mij op”, riep hij volgens de dochter in nachtmerries en overdag.
Het is niet alleen een herbeleving. ‘Ze sluiten me op’, was opnieuw de realiteit.
De man leed aan Alzheimer, waardoor de grens wegviel tussen heden en verleden.
Volgens de dochter was het een zachtmoedige, Indische man en absoluut niet agressief.
Door de isoleerbehandeling kwamen de herinneringen aan de oorlog weer in volle hevigheid boven.
Na een paar van zulke ‘behandelingen’ kreeg hij een hartstilstand.
Ook hier zijn Kamervragen over gesteld.
Waar herken je een psychopaat aan? Hij of zij heeft nooit last van zijn geweten. Stel je een leven zonder schaamte of spijt voor. De wereld ligt aan je voeten. Deze mensen worden nooit beperkt in hun wensen, doelen of verlangens. Zorgen om andere mensen hebben ze niet, zelfs niet om vrienden of familie.
Bij ongeveer vier procent van de bevolking ontbreekt het geweten. Dan kun je spreken van een epidemie. Deze mensen zijn vrij van innerlijke beperkingen en kunnen doen en laten wat ze willen.
Psychopaten houden zich graag op binnen de hulpverlening, gezondheidszorg of het onderwijs, waar ze zich kunnen ‘ontfermen’ over kwetsbare mensen, die ze afhankelijk kunnen maken. Mensen die zich niet goed kunnen verweren of goed van vertrouwen zijn. Mensen als Roelie.
Omdat psychopaten in het begin charmant, sympathiek en oprecht over kunnen komen, wekken ze vertrouwen. Ook aan Roelie zijn fantastische beloften gemaakt.
Er zijn ook mensen die wel humaan met cliënten omgaan. Dat ligt niet zozeer aan de opleiding, als wel aan de mentaliteit, het empathisch vermogen en het als gelijkwaardig kunnen zien van cliënten. Zo heb ik een vrouw leren kennen die in groepsverband woont. In het verleden is ze misbruikt, waar ze trauma’s aan overgehouden heeft. Zij voelt zich gesteund en gesterkt door de begeleiding. Zij zijn betrokken, geven om de bewoners en denken mee. Dan ontstaat er ook een samenwerking. Zij voelt zich welkom.
Ook tussen de bewoners onderling is er een fijn contact en is er ruimte voor vriendschap.
Ook kweken ze daar eigen groenten en fruit en is er ruimte voor de wensen en dromen van cliënten.
www.woonzorgnet.nl
Zelf had ik een begeleidster aan wie ik alles kon vertellen. Samen met mij ging ze in gesprek over wat ik wilde met mijn leven. Ook zij kon zich onzeker voelen, maar verhaalde dat nooit op mij.
Ze hielp me op weg naar een zelfstandiger en zinvoller leven. Leren reizen met het openbaar vervoer, een sociaal netwerk opbouwen en een studie oppakken.
Psychiater Dirk de Wachter durft kritiek te hebben op de maatschappij. Het gejaagde tempo en het grenzeloze streven naar meer geluk is volgens hem een oorzaak van psychische problemen.
Veel mensen kunnen deze manier van leven niet meer volhouden.
Hij vraagt nog aan mensen: “Hoe is het met u?”
Hij luistert naar hun verhaal.
Hij is bewogen en spreekt vanuit inzicht. Hij kan een tegengeluid vormen voor de wildgroei en stigmatisering. Hij pleit voor een samenleving waar ruimte is voor gevoelens, ook rouw en verdriet. Een klimaat waar kinderen een veilige relatie met hun ouders kunnen ervaren en ze zich gehoord en gezien weten.
Als mensen de moeite hadden genomen om zich in Roelie te verplaatsen, met haar te praten en samen een oplossing te bedenken, was het haar ook heel anders vergaan.
Die begeleidsters zijn mogelijk totaal gevoelloos gemaakt in hun eigen kindertijd en hebben nooit een geweten of medegevoel ontwikkeld. Of het waren gewoon verwende figuren, die zich nooit iets van andere mensen of de sociale regels aan hoefden te trekken.
Voor hulpverleners die wel een geweten hebben, kan het helpen om zicht te hebben op hun eigen verleden en wat ze als kind nodig hadden, in plaats van hun onopgeloste stress en problemen op kwetsbare mensen te verhalen.
Kinderen willen gehoord, geaccepteerd en gezien worden. Ze zoeken affectie, steun en aandacht. Door afwijzing, psychisch en lichamelijk geweld en in de steek gelaten worden als zij bescherming zochten, kan de deur naar hun hart dichtslaan. Zij moeten vechten voor hun bestaansrecht.
Kinderen ontwikkelen zich onder andere door ervaring. Wat hen is bijgebracht kunnen ze onbewust doorgeven aan mensen voor wie zij zorgen.
Iemand die zijn kinderjaren heeft verwerkt, is emotioneel vrij en kan verantwoordelijkheid nemen. Hij hoeft geen pijn te verdringen of dogma’s in stand te houden. De eigen emoties staan niet in de weg.
Zo iemand kan open en eerlijk met mensen omgaan. Meedenken, in plaats van: doe wat ik zeg.
De opleiding van iemand zegt niet altijd even veel. Men zou meer moeten kijken naar iemands persoonlijkheid en houding. Hoe gaat hij met kwetsbare mensen om?
Nu kijkt men vooral naar het diploma. Het zou andersom moeten zijn. Mensen met een eerlijk karakter en zelfinzicht, kunnen een opleiding volgen om zich de nodige kennis en vaardigheden eigen te maken. De opleiding zou bij moeten dragen aan inzicht in de menselijke natuur en zelfbewustzijn. Leren vertrouwen op je intuïtie. Het begrijpen van de menselijke geest, in plaats van deze opsplitsen in ziekte-beelden. Het kennen en begrijpen van het verleden (kindertijd), zou ook deel uit moeten maken van het leerproces.
Het creëren van een gezonde basis en een liefdevolle omgeving, in plaats van het bedwingen van problemen. Werken vanuit respect en vertrouwen, in plaats van macht en controle.
Jezelf blijven ontwikkelen. Voortschrijdend inzicht.
Met empathie spreek je het gezonde deel in iemand aan.
Wat maakt een psychopaat?: www.soulvability.nl/wat-maakt-een-psychopaat/
Kamervragen over doodmartelen oude man met Kampsyndroom.
www.zielenknijper.nl/kamervragen-isoleercel-behandeling-oude-man-met-kampsyndroom.html
We leven in een borderlinemaatschappij
www.vn.nl/Archief/Samenleving/Artikel-Samenleving/We-leven-in-een-borderlinemaatschappij.htm
Roelie.
www.onafhankelijkleven.be/2013/08/12/roelie/
Deel één van verhaal Roelie: www.dus-sarah-morton.info/2013/09/roelie-het-echte-verhaal-eerste-deel/
Comments are closed.